: Απεικάσματα σκέψης: Αυγούστου 2010
Yπάρχει μια πικρή αλήθεια στη ζωή, που ανακάλυψα ταξιδεύοντας ανατολικά και δυτικά.

Οι μόνοι που πραγματικά πληγώνουμε είναι αυτοί που αγαπάμε περισσότερο. Κολακεύουμε όσους γνωρίζουμε ελάχιστα. Ευχαριστούμε τον περαστικό επισκέπτη. Ενώ χτυπάμε απερίσκεπτα όσους μας αγαπούν περισσότερο. 

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Το σχέδιο για το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας

Στο κείμενο «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Πρώτα ο μαθητής» που κατέθεσε η Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου στις 4 Μαρτίου 2010 στο Υπουργικό Συμβούλιο γίνεται αναφορά«στην καθιέρωση Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής Κατάρτισης». Σύμφωνα με το κείμενο «η παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρέχεται : α) κατά τη διάρκεια των σπουδών και εντάσσεται στο Πρόγραμμα των Τμημάτων με τη μορφή «Ειδικού Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής», β) μετά την αποφοίτηση και με βάση όρους και προϋποθέσεις που τίθενται από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεννόηση με τα ανώτατα ιδρύματα».

Παράλληλα επισημαίνεται ότι η εισαγωγή στο εκπαιδευτικό σύστημα προβλέπεται «μετά από επιτυχείς εξετάσεις στον ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών που θα διαθέτουν Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης»

Με έγγραφό του (Α.Π. 814/26/1/2010) το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε από τους Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων τα παρακάτω σε σχέση με το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης:«…Το Υπουργείο Παιδείας , Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων προτίθεται να προτείνει στα Πανεπιστήμιά μας ένα λειτουργικό σχέδιο για τη βασική εκπαίδευση των μελλοντικών εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών στα τμήματά τους με την παρακολούθηση ενός ειδικού συνεκτικού προγράμματος σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής το οποίο θα οδηγεί στην απόκτηση ενός πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας. …Τα Πανεπιστήμια αποτελούν τους φυσικούς φορείς για την ανάπτυξη μιας σχετικής πρωτοβουλίας. Θεωρούμε ότι η δημιουργία ενός ειδικού κέντρου ή η μετεξέλιξη υπάρχοντος θεσμού σε κάθε Πανεπιστήμιο με σκοπό τη διοργάνωση και υποβοήθηση των Τμημάτων στην επιτυχή διοργάνωση των σχετικών προγραμμάτων σε στενή συνεργασία με τα θεσμικά όργανα Διοίκησης των Πανεπιστημίων και τα ίδια τα Τμήματα τα οποία θα ενδιαφερθούν να συμμετάσχουν, θα ήταν δυνατόν να οδηγήσει σε μια μεγάλης εμβέλειας καινοτομία… να μας γνωρίσετε τις απόψεις σας για το θέμα αφού συνεννοηθείτε με τους Προέδρους των Τμημάτων που δυνητικά εμπλέκονται (Παιδαγωγικά Τμήματα τα οποία εκπαιδεύουν για τη Β΄θμια εκπαίδευση)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ

Το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας ή κατάρτισης (το Υπουργείο Παιδείας χρησιμοποίησε, μέσα σε περίπου ένα μήνα, σε επίσημα κείμενά του και τις δυο φράσεις) δεν είναι κάτι νέο. Το βρίσκουμε θεσμοθετημένο από το 1997 με το ν. 2525/97 «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις» (Υπουργός Παιδείας Γεράσιμος Αρσένης). Στο Άρθρο 6 παρ. 4 του νόμου αυτού προβλέπονται σχετικά τα παρακάτω:

«Άρθρο 6 Διορισμοί Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

4. Δεκτοί στο διαγωνισμό είναι οι έχοντες τα ειδικά τυπικά προσόντα διορισμού στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, κατά τις διατάξεις των άρθρων 12, 13 και 14 του Ν. 1566/85, καθώς και πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, που χορηγείται από τα ΑΕΙ, ανεξάρτητα εάν είναι εγγεγραμμένοι στους πίνακες διοριστέων του Ν. 1566/85. Στο διαγωνισμό γίνονται δεκτοί, χωρίς πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, οι έχοντες πτυχίο Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης και Νηπιαγωγών και των Τμημάτων Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας ή Φιλοσοφίας και Κοινωνικών Σπουδών των ΑΕΙ ή πτυχίο της Παιδαγωγικής Τεχνικής Σχολής της Σχολής Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής Τεχνικής Εκπαίδευσης και της Ανωτέρας Σχολής Εκπαιδευτικών Tεχνολόγων Μηχανικών (ΠΑΤΕΣ και ΑΣΕΤΕΜ της ΣΕΛΕΤΕ), καθώς και οι εγγεγραμμένοι στους πίνακες διοριστέων του Ν. 1566/85 και έχοντες διδακτορικό δίπλωμα στις επιστήμες της Αγωγής ή τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών στις επιστήμες της Αγωγής.


6.Με απόφαση των οικείων ΑΕΙ, που εγκρίνεται από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, καταρτίζονται στα ΑΕΙ προγράμματα θεωρητικής κατάρτισης και πρακτικής άσκησης, διάρκειας δύο ακαδημαϊκών εξαμήνων, τα οποία παρακολουθούν οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί είτε κατά τη διάρκεια των βασικών σπουδών τους είτε μετά τη λήξη αυτών. Σε όσους παρακολουθούν επιτυχώς τα προγράμματα, χορηγείται πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής στους διαγωνισμούς για την κατάρτιση πίνακα διοριστέων εκπαιδευτικών».

Ο ν. 2525/97 τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε λίγα χρόνια αργότερα με το . 3194/2003 "Ρύθμιση εκπαιδευτικών θεμάτων και άλλες Διατάξεις". Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του Άρθρου 8 του ν. 3194/2003 «… Καθηγητικές σχολές για τους διορισμούς εκπαιδευτικών και τις προσλήψεις αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών νοούνται τα πανεπιστημιακά τμήματα, των οποίων οι πτυχιούχοι διορίζονται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς την απαίτηση πρόσθετου πτυχίου ή πιστοποιητικού παιδαγωγικής κατάρτισης, σε θέσεις εκπαιδευτικών των κλάδων δασκάλων και νηπιαγωγών και των κλάδων ΠΕ1 Θεολόγων, Π Ε2 Φιλόλογων, ΠΕ3 Μαθηματικών, ΠΕ4 Φυσικών, ΠΕ5 Γαλλικής Γλώσσας, Π Ε6 Αγγλικής Γλώσσας, ΠΕ7 Γερμανικής Γλώσσας, ΠΕ8 Καλλιτεχνικών Μαθημάτων, ΠΕ11 Φυσικής Αγωγής, ΠΕ15 Οικιακής Οικονομίας και ΠΕ16 Μουσικής, καθώς και η Ανώτερη Σχολή Εκπαιδευτικών Τεχνολόγων Μηχανικών (Α.Σ.Ε.ΤΕ.Μ.) της Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε. και η Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ. ΠΑΙ.Τ.Ε.) για το διορισμό εκπαιδευτικών στον κλάδο ΠΕ17». Τα τελευταία χρόνια με νέους νόμους (ν. 3687/2008, ν. 3794/2009) στις καθηγητικές σχολές προστίθεται ο κλάδος ΠΕ33 Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης, ΠΕ34 Ιταλικής γλώσσας ο κλάδος ΠΕ40 Ισπανικής Γλώσσας και από τον κλάδο ΠΕ19 Πληροφορικής Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων το Τμήμα Διδακτικής της Τεχνολογίας και Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς.


Ωστόσοτο Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας το βρίσκουμε πρόσφατα στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Σύμφωνα με ανακοίνωση (www.math.uoc.gr:1080/proptyxiakes/odhgos/pistopoihtiko) το τμήμα «δημιούργησε πρόγραμμα θεωρητικής κατάρτισης και πρακτικής άσκησης το οποίο μπορούν να παρακολουθήσουν οι φοιτητές του Τμήματος Μαθηματικών κατά τη διάρκεια των βασικών σπουδών τους. Το πρόγραμμα μπορούν να παρακολουθήσουν και πτυχιούχοι Τμημάτων Μαθηματικών, οι οποίοι εγγράφονται στο Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης ειδικά για το σκοπό αυτό. Το Τμήμα Μαθηματικών με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης έπειτα από εισήγηση της Επιτροπής Σπουδών μπορεί να απαλλάξει τον πτυχιούχο από μαθήματα του προγράμματος, στα οποία έχει ήδη εξετασθεί επιτυχώς κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών του. Σε όσους παρακολουθήσουν το πρόγραμμα, επιτύχουν στις προβλεπόμενες εξετάσεις και ικανοποιήσουν όλες τις άλλες απαιτήσεις του, χορηγείται Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας. Για τη χορήγηση του Πιστοποιητικού απαιτείται,εκτός των άλλων απαιτήσεων για το πτυχίο, η επιτυχής παρακολούθηση σε δέκα από τα ακόλουθα μαθήματα, συνολικού βάρους τουλάχιστον 30 Δ.Μ. ή 60 μονάδων ECTS. Μεταξύ των δέκα μαθημάτων πρέπει να περιλαμβάνονται τα πέντε υποχρεωτικά μαθήματα για τη χορήγηση του Πιστοποιητικού, και τουλάχιστον ένα μάθημα από κάθε μία από τις τρείς Περιοχές μαθημάτων επιλογής.

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Τα ζητήματα της αρχικής εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών κρίνονται σημαντικά, γιατί διαμορφώνουν τη βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί η οποιαδήποτε μετέπειτα επιμόρφωση. Οι θέσεις της ΟΛΜΕ ως προς την αρχική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών Δ.Ε. έχουν ως εξής:

- Η επιστημονική κατάρτιση των εκπαιδευτικών να γίνεται στα οικεία Τμήματα των ΑΕΙ, όπως αυτό συμβαίνει μέχρι σήμερα, χωρίς να διαφοροποιείται από την κατάρτιση που παρέχεται σε αυτούς που ενδεχομένως δε θα σταδιοδρομήσουν στην εκπαίδευση.

- Να συμπληρωθούν τα προγράμματα σπουδών των Τμημάτων των ΑΕΙ με μαθήματα πάνω σε αντικείμενα που απουσιάζουν ή δε διδάσκονται επαρκώς στην Τριτοβάθμια, ενώ περιλαμβάνονται στα προγράμματα σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (π.χ., Αρχαία Ελληνικά από μετάφραση).

- Να δημιουργηθούν στους τομείς Παιδαγωγικής των Φιλοσοφικών Σχολών και, όπου αυτοί δεν υπάρχουν, στα Παιδαγωγικά Τμήματα, ειδικά προγράμματα κατάρτισης των υποψήφιων εκπαιδευτικών σε θέματα Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας, Κοινωνιολογίας και Διδακτικής Μεθοδολογίας, τα οποία να οδηγούν στη χορήγηση ειδικού πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής κατάρτισης.

Ως εναλλακτική πρόταση σε σχέση με την προηγούμενη προτείνεται η ακόλουθη: Η Παιδαγωγική κατάρτιση είναι δυνατό να παρέχεται και στα τμήματα των επιμέρους επιστημονικών ειδικοτήτων, που λειτουργούν στα ΑΕΙ, με τη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων (ίδρυση αντίστοιχων τομέων κ.λπ.). Αυτό μπορεί να γίνει και με τη συνεργασία των Τομέων Παιδαγωγικής των Φιλοσοφικών Σχολών και των Παιδαγωγικών Τμημάτων.

- Να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην πρακτική άσκηση των εκπαιδευτικών.

- Η ανάπτυξη των παραπάνω προγραμμάτων να γίνει σε συνεργασία με τα Τμήματα των επιμέρους επιστημονικών ειδικοτήτων που λειτουργούν στα ΑΕΙ και η ειδική διδακτική των διάφορων μαθημάτων να γίνεται από επιστήμονες των αντίστοιχων ειδικοτήτων, οι οποίοι πρέπει να έχουν πρόσθετη εκπαίδευση στη διδακτική και επαρκή σχετική εμπειρία.

- Τα προγράμματα βασικής παιδαγωγικής και διδακτικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών να διαρκούν ένα τουλάχιστον ακαδημαϊκό έτος, αλλά να υπάρχει η δυνατότητα ολοκλήρωσης της παρακολούθησής τους και σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

- Να υπάρξει δυνατότητα παρακολούθησης του προγράμματος παιδαγωγικής και διδακτικής κατάρτισης τόσο κατά τη διάρκεια των βασικών σπουδών στους διάφορους τομείς επιστημονικής εξειδίκευσης όσο και μετά τη λήψη του πτυχίου.

- Να υπάρξει σύστημα συνεχούς αξιολόγησης της βασικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών με βάση το οποίο θα γίνουν οι αναγκαίες βελτιώσεις στο σύστημα που προτείνεται παραπάνω.

Η επιτυχής παρακολούθηση του προγράμματος παιδαγωγικής κατάρτισης, σύμφωνα με την πρόταση της ΟΛΜΕ, πρέπει «να οδηγεί στη χορήγηση ειδικής βεβαίωσης, η οποία να θεωρείται ως απαραίτητη προϋπόθεση για το διορισμό στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όταν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις παροχής της κατάρτισης αυτής σε όσους το επιθυμούν».

Θεωρούμε αυτονόητο ότι η παιδαγωγική κατάρτιση και η χορήγηση ειδικής βεβαίωσης θα αφορά μόνο αυτούς που τώρα φοιτούν στα Πανεπιστήμια. Δεν θα εφαρμοστεί δηλαδή στους εκπαιδευτικούς, που εργάζονται ήδη (και αναπληρωτές και ωρομισθίους), επειδή, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, οι υπηρετούντες εκπαιδευτικοί έχουν αυξημένες οικογενειακές ευθύνες και υποχρεώσεις και αδυνατούν, αντικειμενικά, να διακόψουν την εργασία τους προκειμένου να παρακολουθήσουν το αναφερόμενο πρόγραμμα.

Παγκοσμιοποίηση. Πραγματικότητα, συνωμοσία ή αναγκαιότητα;

Με τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις που έχουμε, για την εξέλιξη των χαοτικών συστημάτων και τα σημεία καμπής της θεωρίας των καταστροφών, ο πλανήτης Γη, πλησιάζει σε ένα σημείο καταστροφικής καμπής, που οδηγεί είτε στην κατάρρευση του συνόλου του οικοσυστήματος, από το οποίο το ανθρώπινο είδος ενδέχεται να εξαφανιστεί, είτε θα εξελιχθούμε κάτω από την πίεση του αφανισμού, σε ένα βιώσιμο οικουμενικό πολιτισμό.
Στις χαοτικές εξελικτικές διεργασίες που συντελέστηκαν πάνω στον πλανήτη, χωρίς την επέμβαση του ανθρώπου, μια που αυτές έδρασαν και δρουν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη δραστηριότητα (1), στα σημεία καμπής, χάθηκαν αμέτρητα είδη ζωής, θάλασσες έγιναν έρημοι και αρχέγονα δάση κάρβουνο.
Σήμερα η ανθρωπότητα, πλησιάζει σε ένα νέο σημείο καμπής, αν δεν βιώνουμε ήδη την εξέλιξη ενός τέτοιου κομβικού σημείου, όπως καταμαρτυρούν οι καιρικές και πλανητικές οικολογικές μεταβολές που καταγράφουμε. Για να διασωθεί ο πολιτισμός μας, η κοινωνική και πολιτισμική δομή της κοινωνίας μας, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά και να εξελιχθεί σε ένα νέο πολιτισμό!
Η οικολογική κατάρρευση θα εξαφανίσει και πλούσιους και φτωχούς. Επομένως στο ερώτημα συνωμοσία ή πραγματικότητα, θα απαντούσα, αναγκαιότητα για μια πλανητική οικουμενικότητα, βιώσιμη και ειρηνική. Το ερώτημα είναι, αν θα τα καταφέρουμε να το επιτύχουμε, γιατί οι αλλαγές απαιτούν αγώνα, αλλαγή πεποιθήσεων και ιδεών και απομυθοποίηση κάποιων επικίνδυνων μύθων.
Ο αγώνας μπορεί να αρχίσει από «κάτω» (2) προς τα πάνω και από «πάνω» (3) προς τα κάτω. Ήδη από κάτω, έχει αρχίσει από καιρό με την παγκόσμια αφύπνιση των πολιτών για το περιβάλλον, την ανακύκλωση, την αναδάσωση, την διαχείριση των σκουπιδιών κτλ. Η από πάνω αλλαγή είναι επιταγή των από κάτω – ψηφοφόροι - με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών να συζητούν για περιορισμό της εκπομπής των αερίων θερμοκηπίου, πράσινη ενέργεια κτλ.
Οι πεποιθήσεις που πρέπει να αναθεωρήσουμε είναι:
1)Η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου και ο διαχωρισμός του από τους άλλους. Δηλαδή ο καθένας για το προσωπικό του συμφέρον.
- Η μοναδικότητα αληθεύει, αλλά η αλληλεγγύη, που πρέπει να βασίζεται σε μια αίσθηση ενότητας με τους άλλους και κυρίως με την φύση, είναι βασική προϋπόθεση για την δημιουργία ενός βιώσιμου και ειρηνικού κόσμου.
2)Τα πάντα είναι αντιστρέψιμα. Δηλαδή τα βιώματα από τις δυσκολίες, που κάποια στιγμή περνάνε και όλα γυρίζουν στην φυσιολογική τους πορεία.
- Η ανθρώπινη δραστηριότητα πλέον, δρα σαν παράγοντας ανάδρασης επιταχύνοντας την κατάρρευση του πλανήτη και της ζωής πάνω σε αυτόν.
3)Η τάξη απαιτεί ιεραρχία. Δηλαδή η τάξη μπορεί να επιτευχθεί με κανόνες και νόμους και η σωστή επιβολή τους απαιτεί ιεραρχική διοικητική δομή που την αναγνωρίζουν και την υπακούν όλοι.
-Η απόρροια των ιεραρχικών θεσμών στον στρατό, την εκκλησία, και την πολιτική είναι η αναποτελεσματικότητα, η καταπίεση και η δυσλειτουργία. Η τάξη σπάνια είναι εφικτή. Αποτελεσματικότητα έχει η ομαδική δουλειά και οι λιτές δομές.
4)Η τεχνολογία είναι λύση. Δηλαδή όλα τα προβλήματα θα τα λύσει η τεχνολογία.
-Η τεχνολογία είναι ένα ισχυρό χαρτί αλλά εξαρτάται ποιά είναι ή χρήση της. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, και η γενετική είναι δίκοπα μαχαίρια ενώ η πληροφορική προσφέρει παγκόσμια αλληλεπίδραση ανεξάρτητα φυλής και θρησκείας, αλλά τα δίκτυα πληροφοριών ανήκουν σε μία ελίτ που τα δημιούργησε για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους.
5)Το κλειδί είναι η αποδοτικότητα. Δηλαδή να αποκομίζουμε το μέγιστο από ανθρώπους, οργανισμούς και μηχανές, ανεξάρτητα από το τι παράγει και αν εξυπηρετεί κάποιο ανθρώπινο κοινωνικό χρήσιμο σκοπό.
-Αυτό οδηγεί σε αυξανόμενη ανεργία και διαίρεση της κοινωνία ς σε πλούσιους και φτωχούς. Δεν είναι λύση.
6)Το νέο είναι πάντα καλύτερο. Δηλαδή το νέο κινητό τηλέφωνο είναι καλύτερο από αυτό που αγόρασα πριν δύο μήνες.
-Συνήθως είναι πιο ακριβό, πιο πολύπλοκο, λιγότερο εύχρηστο και πιο επιβλαβές για την υγεία μας και το περιβάλλον.
7)Η πατρίδα μου είναι πατρίδα μου. Δηλαδή ότι και να συμβεί, δίκαιο ή άδικο οφείλω αφοσίωση μόνο σε ένα έθνος, μια σημαία, μια κυβέρνηση.
-Αν μου ζητηθεί θα το σχολιάσω εκτενέστερα. Μπορούμε όμως, να είμαστε αφοσιωμένοι στην κοινότητα μας, χωρίς να απαρνούμαστε την αφοσίωση στην επαρχία μας ή το νομό μας. Μπορούμε να είμαστε αφοσιωμένοι στην περιοχή μας και να νοιώθουμε ταυτισμένοι με την κουλτούρα μας.
8)Όσα πιο πολλά χρήματα έχω τόσο πιο ευτυχισμένος είμαι. Δηλαδή υπάρχει άμεση σχέση του χρήματος με την ευτυχία.
-Το μόνο σίγουρο είναι, ότι με το χρήμα δεν μπορείς να αγοράσεις ευτυχία ή αγάπη. Η εμπειρία δεν επιβεβαιώνει την πεποίθηση πλούτου και ευτυχίας.
9)Το μέλλον δεν είναι δική μου υπόθεση. Δηλαδή η κάθε γενιά έχει την υποχρέωση να φροντίζει τον εαυτό της.
-Το να ζούμε χωρίς συνειδητό σχεδιασμό, είναι μια ανευθυνότητα, επειδή με τις πράξεις, που κάνουμε σήμερα, το αντίκτυπο στην ευημερία και στην επιβίωση των παιδιών μας, θα είναι τραγικό.

Οι επικίνδυνοι μύθοι είναι ότι:
1)Η φύση είναι ανεξάντλητη. Ο μύθος προέρχεται από τους αρχαίους πολιτισμούς, που η αίσθηση του τεράστιου άδειου χώρου, που τους περιέβαλε, δημιουργούσε την εντύπωση του ανεξάντλητου, αφού οι δραστηριότητες τους δεν μπορούσαν να την μολύνουν και οι τροφές και το καθαρό νερό ήταν ανεξάντλητα. Σήμερα όλοι μας έχουμε επίγνωση για το δήθεν ανεξάντλητο των πόρων της Γης.
2)Η φύση είναι ένας τεράστιος μηχανισμός. Ο μύθος προέρχεται από Νευτώνεια αντίληψη του κόσμου, ότι τα αίτια έχουν άμεσα και μοναδικά αποτελέσματα. Το περιβάλλον δεν είναι μια μηχανή και το κλίμα και τα τοπικά ή ηπειρωτικά συστήματα διέπονται από την χαοτική νομοτέλεια, που μια μικρή παρέμβαση, μπορεί να δράσει καταλυτικά και να τα οδηγήσει στην κατάρρευση.
3)Η ζωή είναι μια πάλη και επιβιώνουν οι ικανότεροι. Αυτός ο μύθος προέρχεται από την εκλαΐκευση της φυσικής επιλογής του Δαρβίνου. Η μεταφορά του Δαρβινισμού στην σύγχρονη κοινωνία – κοινωνικός Δαρβινισμός - είχε θανάσιμα αποτελέσματα αφού υιοθετήθηκε από την ναζιστική χιτλερική ιδεολογία. Ακόμα και σήμερα οι παραλλαγές του, ορίζουν άκρατο ανταγωνισμό, οικονομικό και φυλετικό, υποβιβάζοντας ολόκληρους πληθυσμούς στην φτώχεια και την εξαθλίωση.
4)Η αγορά διανέμει οφέλη. Το μύθο αυτό τον βιώνουν πλέον όλο και περισσότεροι Έλληνες. Είναι γνωστό σε όλους, ότι μια χούφτα άνθρωποι λυμαίνονται τον παγκόσμιο πλούτο, αφού έχουμε τρίτο κόσμο, δεύτερο και πρώτο. Τώρα ξέρουμε ποιούς ωφέλησε η παγκόσμια κρίση και που συσσωρεύτηκαν τα χρήματα.
5)Όσο περισσότερο καταναλώνεις τόσο καλύτερα είσαι. Η εξίσωση της ανθρώπινης αξίας με την οικονομική αξία, τροφοδοτείται συνειδητά από τις επιχειρήσεις. Η απεριόριστη κατανάλωση, διαφημίζεται αδίστακτα από τις εταιρίες και με την βοήθεια των ΜΜΕ και της φιλοσοφίας του life style, η περίοπτη κατανάλωση θεωρείται ιδανικό.
6)Οι οικονομικοί σκοποί αγιάζουν τα στρατιωτικά μέσα. Ο κόσμος του 21ου αιώνα είναι πιο αλληλεπιδραστικός και αλληλένδετος και τα οικολογικά του συστήματα λειτουργούν στα όρια της βιωσιμότητας. Επομένως η πολιτική του Μπους με την τοποθέτηση πεζοναυτών παντού ήταν νομοτελειακά αναμενόμενο να αποτύχει.
Κάτω από την πίεση της κατάρρευσης και της εξαφάνισης του ανθρώπινου είδους και οι πλούσιοι και οι φτωχοί, αλλά και ολόκληρα έθνη και μυστικές εταιρείες θα σκύψουν το κεφάλι και θα υποχρεωθούν να βοηθήσουν, για την επιβίωση και την διαιώνιση του πολιτισμού μας.
Μετά από όλα αυτά δεν μπορώ να πιστεύω σε συνομωσίες αλλά για την αναγκαιότητα αλλαγής πορείας προς μια οικουμενική πλανητική ισοπολιτεία.
Πόσο έτοιμοι είστε για να αλλάξετε πεποιθήσεις και να αποποιηθείτε τους επικίνδυνους μύθους;
(1). Η ανθρώπινη δραστηριότητα δρα σαν παράγοντας ανάδρασης, με αποτέλεσμα να επιταχύνει την εξέλιξη των χαοτικών φαινομένων.
(2). Από την απαίτηση της κοινωνίας και των συνειδητοποιημένων πολιτών και οικολογικών οργανώσεων.
(3). Νομοθεσίες κυβερνήσεων. Π.χ. ελάττωση των ρύπων διοξειδίου του άνθρακα

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

Σε μια δύσκολη οικονομική κατάσταση όπως είναι η σημερινή είναι πάντα πολύ σημαντικό να βλέπεις ότι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν σε ένα ποσοστό ξεκινώντας από τον εαυτό σου. Δοκιμάσαμε ευχάριστη έκπληξη όταν φίλος οικονομολόγος μας έστειλε ένα mail προτρέποντας να κάνουμε τις παρακάτω κινήσεις για να βοηθήσουμε την Ελληνική οικονομία στην κρίσιμη φάση που διέρχεται. Το παραθέτουμε:

1. Στηρίξτε τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!!!.

2. Δώστε λίγα παραπάνω χρήματα σε μερικά από αυτά, αλλά σε άλλα το κέρδος είναι μεγαλύτερο. Σε όλες τις περιπτώσεις η ποιότητα είναι πιο αγνή. Σκεφτείτε μερικά απλά παραδείγματα αλλαγών και τις επιπτώσεις τους:

α. Αντί για τυρί gouda ψωνίστε.......
Λογάδι Ηπείρου ή Ελασσώνας ή Τρικαλινό ή Μακεδονικό Τυρί. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ και είναι πολύ πιο νόστιμα.

β. Αντί για Coca Cola, Pepsi Cola, αγοράστε αναψυκτικά Lux, Εψα, Νιγρίτα, Σουρωτή, Ξυνό Νερό, κ.ά.

γ. Αντί για Heineken και Amstel, αγοράστε Mythos, Genesis, Magnus Magister (Ροδιακή μπύρα), Kraft, Βεργίνα (Θράκη), Φιξ (που επανέκαμψε), Royal Ionian (Κερκυραϊκή μπύρα), Πειραϊκή (δοκιμάσατε ποτέ ή προτιμήστε ελληνικά κρασιά.

δ. Αντί για μακαρόνια Barilla, Misco που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μακαρόνια Μέλισσα ή μικρών ελληνικών βιοτεχνιών.

ε. Αντί για .. προσούτο, αγοράστε ελληνικά αλλαντικά.

ζ. Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια (παράδειγμα Γκλίτσα, Όλυμπος, Δωδώνη και πολλά άλλα).

η. Αντί για γάλα εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα, ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ, Όλυμπος, ΔΕΛΤΑ, κ.α.

θ. Αντί για Ουίσκυ, αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά.
ι. Αντί για σοκολάτες Nestle, αγοράστε σοκολάτες ΙΟΝ. Ελληνικό μέλι, ελληνικές μαρμελάδες, ελληνικές καραμέλλες.
κ. Αντί για ταξίδια εκτός Ελλάδας, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!! Θα περάσετε και πιο καλά γιατί δεν θα σας στραβοκοιτάζουν.

λ. Αντί για Marlboro, Camel των αγαπημένων αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ.

μ. Σταματήστε να ψωνίζετε από super markets Lidl, Aldi,

Carrefour και άλλες δουλειές γερμανικών και ξένων

συμφερόντων. Καταναλώνετε μ' αυτό τον τρόπο τα "σκουπίδια"

των ξένων και τα περισσεύματά τους. Ψωνίστε από ελληνικές

φίρμες π.χ. Σκλαβενίτης, Αλέξανδρος, Αρβανιτίδης, Μασούτης

κτλ ή μικρά μπακάλικα


Αντικαταστήστε ό,τι ξένο αγοράζετε με κάτι αντίστοιχο ελληνικό

και μόνο όταν δεν παράγουμε τέτοιο είδος, πάρτε το ξένο.
Καταναλώστε λιγότερο εν ανάγκη αλλά πάρτε ελληνικά!

Έτσι θα κάνετε οικονομία τελικά και σε σας και στη χώρα.

Δείτε τις επιπτώσεις τους:


1.. Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών, αποδυναμώνετε τις ελληνικές παραγωγές. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας. Αντίθετα ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές σε τόσο δύσκολους καιρούς, βοηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας!!
2.. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε ένα 50% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς.
Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε χίλιες οικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!!
Ή πιο απλά, 1000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον!!! Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊόντα. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100.000-150.000 συμπατριωτών μας!!!
Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας, σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων.
Αγαπητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!

Τί άλλο να προσθέσουμε εμείς, ο φίλος μας τα είπε όλα. Ας ξεκινήσουμε από αύριο που θα πάμε στο σούπερ μάρκετ. Δεν μας είναι καθόλου δύσκολο. Θα στηρίξουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό και τους συμπατριώτες μας.

Κύμα διαρροής «εγκεφάλων» στο εξωτερικό.

Ενα νέο μεταναστευτικό κύμα Ελλήνων που φεύγουν στο εξωτερικό γιγαντώνεται τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για ανειδίκευτους εργάτες, «γκασταρμπάιτερ», που αναζητούν τις τύχες τους στις φάμπρικες της Γερμανίας, αλλά για νέους πτυχιούχους, οι οποίοι διαθέτουν τα προσόντα και τις γνώσεις που τους επιτρέπουν να εργαστούν σε πιο αναπτυγμένες χώρες.

Τη μαζική φυγή πτυχιούχων-μεταναστών καλείται να αντιμετωπίσει, τώρα, εν μέσω ύφεσης, η χώρα. Πρόκειται για φαινόμενο που είχε ξεκινήσει πριν από την έξαρση της οικονομικής κρίσης και όλα δείχνουν ότι θα κορυφωθεί το επόμενο διάστημα. Η επιστημονική κοινότητα στην Ελλάδα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς η «διαρροή εγκεφάλων» υπονομεύει την ανάπτυξη, που είναι αδύνατο να επιτευχθεί χωρίς τη γνώση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από την Ερευνητική Μονάδα Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με επιστημονικό υπεύθυνο τον Λόη Λαμπριανίδη (οικονομικό γεωγράφο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας), προκύπτει ότι από τους έλληνες πτυχιούχους ΑΕΙ που εργάστηκαν στο εξωτερικό, τα τελευταία χρόνια, το 15,9% επέστρεψε στην Ελλάδα, ενώ το 84,1% προτίμησε να μείνει στο εξωτερικό.

«Δύσκολο πρόβλημα»

Ο υφυπουργός Παιδείας και καθηγητής πανεπιστημίου, Ι. Πανάρετος, αναφέρει ότι η κυβέρνηση είναι ενήμερη για τις διαστάσεις του φαινομένου. «Είναι από τα πολύ δύσκολα προβλήματα της χώρας και δεν αφορά μόνο την παιδεία, αλλά επηρεάζει άμεσα και την ανάπτυξη. Η Ελλάδα κάνει μια μεγάλη επένδυση με τη δωρεάν παιδεία και δεν παίρνει τίποτα πίσω. Στη χώρα υπάρχει πολλαπλή έκφραση του φαινόμενου brain drain (διαρροή εγκεφάλων). Μέχρι τώρα είχαμε φοιτητές που σπούδαζαν στο εξωτερικό και στη συνέχεια έμεναν εκεί για να εργαστούν. Επίσης, είχαμε επιστήμονες που κάποια στιγμή έφευγαν. Σήμερα πέρα από αυτά που συνεχίζουν να συμβαίνουν, φεύγουν πλέον και απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων, με το που ολοκληρώνουν τον κύκλο σπουδών τους στην Ελλάδα».

Μία σημαντική επισήμανση που κάνει ο καθηγητής, Λ. Λαμπριανίδης, είναι ότι η διαρροή δεν είναι αποτέλεσμα υπερπροσφοράς πτυχιούχων στην Ελλάδα, όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά «της χαμηλής ζήτησης για επιστημονικό προσωπικό στην ελληνική αγορά εργασίας» ( η Ελλάδα διαθέτει το μεγαλύτερο ποσοστό -περίπου 30%- άνεργων πτυχιούχων στην Ευρωπαϊκή Ενωση).

Οι νέοι επιστήμονες που δοκιμάζουν την τύχη τους στο εξωτερικό ανήκουν συνήθως στην κατηγορία των αποφοίτων με τα περισσότερα προσόντα (γλώσσες, μεταπτυχιακά). Σύμφωνα με την έρευνα, το 73% από αυτούς έχει μεταπτυχιακό τίτλο, το 51,2% έχει διδακτορικό, ενώ το 41% έχει σπουδάσει στα 100 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.

Ενα σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι περίπου το 70%, πριν εργαστεί στο εξωτερικό, δεν επιχείρησε καν να αναζητήσει εργασία στην Ελλάδα. Το 81% των ελλήνων επιστημόνων ασχολείται κυρίως με τους τομείς όπως η οικονομία-διοίκηση επιχειρήσεων και τα νομικά (33%), ο προγραμματισμός ηλεκτρονικών υπολογιστών, η φυσική και η χημεία (25%), ενώ αρκετοί είναι και οι μηχανικοί (23%).

Οι χώρες που κυρίως προτιμούν είναι η Βρετανία (31,7%) και οι ΗΠΑ (28,7%), ενώ η Γερμανία έρχεται τρίτη στη σειρά προτίμησης (6,6%) με τέταρτη την Ελβετία (βλ. πίνακα).

Προτιμούν το Λονδίνο

Οι έλληνες πτυχιούχοι του εξωτερικού εργάζονται σε 532 πόλεις. Πρώτο σε ελληνικό επιστημονικό πληθυσμό είναι το Λονδίνο και ακολουθούν, κατά σειρά, η Νέα Υόρκη, οι Βρυξέλλες, η Βοστόνη, το Παρίσι, η Γενεύη, το Μόναχο, η Ουάσιγκτον, η Ζυρίχη και το Σικάγο.

Πέρα από την επιστημονική πρόοδο και την επαγγελματική εξέλιξη, η οποία είναι σαφώς μεγαλύτερη όσων εργάζονται στο εξωτερικό, από εκείνων που επιστρέφουν, αντιστοίχως ανάλογο είναι και το ύψος των αμοιβών. Το 68,4% των πτυχιούχων που εργάζονται στο εξωτερικό έχει ετήσιο εισόδημα μεγαλύτερο από 40.000 ευρώ. Στην Ελλάδα το ποσοστό των πτυχιούχων που κερδίζουν περισσότερα από 40.000 ευρώ είναι σχεδόν το μισό: 34,4%.

Γιατί υπάρχει και εντείνεται η διαρροή εγκεφάλων στην Ελλάδα; Την απάντηση επιχειρεί να δώσει ο επιστημονικά υπεύθυνος της έρευνας: «Η βασική αιτία είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει μετακινηθεί στην αλυσίδα παραγωγής της αξίας, ώστε να παράγει πιο σύνθετα προϊόντα και υπηρεσίες (έντασης γνώσης/τεχνολογίας). Ετσι, υπάρχει περιορισμένη ζήτηση για πτυχιούχους και συνεπώς η διαρροή εγκεφάλων δεν είναι απόρροια της υπερπροσφοράς πτυχιούχων. Παρ' όλο ότι στη χώρα μας ο αριθμός των πτυχιούχων αυξάνεται τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να είναι μικρότερος αναλογικά με τον πληθυσμό, σε σχέση με άλλες αναπτυγμένες χώρες».

Ενα άλλο ελληνικό παράδοξο, σύμφωνα με την έρευνα, που μελέτησε και στοιχεία της Eurostat, είναι ότι ενώ στην Ε.Ε όσο ανεβαίνει το μορφωτικό επίπεδο, ο μέσος όρος των ποσοστών ανεργίας πέφτει, στην Ελλάδα αυτό δεν συμβαίνει.

Καλύτερες προοπτικές

Οπως προκύπτει από τις απαντήσεις που έδωσαν οι ερωτώμενοι, ο σημαντικότερος λόγος για την αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό είναι οι καλύτερες προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης, η αξιοκρατία στον εργασιακό χώρο, οι οικονομικές απολαβές, το ενδιαφέρον για την εργασία και η απόκτηση περισσότερων και εξειδικευμένων γνώσεων.

«Η περίοδος κρίσης την οποία ζούμε, ίσως αποτελεί μία ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τις καίριες συντεταγμένες της αναπτυξιακής μας πορείας και κυρίως ποιο ρόλο θα θέλαμε στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, ώστε να δημιουργήσουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα» αναφέρει ο καθηγητής Λόης Λαμπριανίδης. «Θα πρέπει να υπάρξει στροφή της οικονομίας στην παραγωγή πιο σύνθετων προϊόντων και υπηρεσιών, που θα βάλει τη χώρα σε καλύτερη θέση στο διεθνή ανταγωνισμό και θα αξιοποιήσει παραγωγικά το ανθρώπινο δυναμικό της. Μόνο μια τέτοια στροφή θα συντελέσει στην εξομάλυνση προσφοράς και ζήτησης στην αγορά εργασίας των πτυχιούχων στην Ελλάδα και θα μειώσει τη διαρροή εγκεφάλων».

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Ερευνητική Μονάδα Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (www.uom.gr/rdpru) με επιστημονικό υπεύθυνο τον Λόη Λαμπριανίδη, οικονομικό γεωγράφο, καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, και βασικό συνεργάτη τον υποψήφιο διδάκτορα Νίκο Βογιατζή. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 2.734 Ελληνες, πτυχιούχους ανώτερων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, οι οποίοι έχουν εργαστεί στο εξωτερικό.

Μην μεγαλώνετε !!

Οι γονείς κάνουν ένα γενοκτονικό πόλεμο ενάντια στα ίδια τους τα παιδιά.
Η οικονομία δεν έχει καμιά δουλειά με τους νέους, δεν τους έχει ανάγκη. Όλα είναι ήδη θεμελιωμένα. Η ύπαρξή μας είναι έγκλημα.
Λογικά, το επόμενο βήμα που θα κάνουν είναι να μας σκοτώνουν. Έτσι λοιπόν, η Ελλάδα στέλνει τα παιδία της στην ανεργία και στο εξωτερικό.
Η ανεργία και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι τα δύο βασικά μέτωπα όπου γίνετε ο γενοκτονικός πόλεμος της Ελλάδας ενάντια στους νέους της. Ακλουθούν τα ναρκωτικά, οι φυλακές και τα ψυχιατρεία.
Η Ελλάδα λέει: Η ιστορία τελείωσε. Προσαρμοστείτε. Ανακαλύψαμε το καλύτερο σύστημα στην ιστορία της ανθρωπότητας – να λοιπόν που είναι δικό σας. Τίποτ’ άλλο δεν είναι δυνατό γιατί ο άνθρωπος είναι εγωιστής, άπληστος, και κουβαλάει το στίγμα του Προπατορικού Αμαρτήματος. Αν δεν θέλουμε να προσαρμοστούμε, μας χώνουν στην ψειρού.
Αλλά για τις μάζες όλου του κόσμου, η ιστορία έχει μόλις αρχίσει. Κι εμείς, οι πιτσιρικάδες, θέλουμε να ξαναρχίσουμε, να τα ξαναφτιάξουμε όλα απ’ το τίποτα.
Θέλουμε να είμαστε ήρωες, σαν αυτούς που διαβάζουμε στα βιβλία της ιστορίας. Εμείς δεν ζήσαμε το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, χάσαμε και την χούντα. Θα περάσουμε τη ζωή μας κάνοντας ευλαβικές γκριμάτσες και χαζεύοντας τηλεόραση;
Η κοινωνία που καταπνίγει τη διάθεση για περιπέτεια κάνει τον αφανισμό αυτής της κοινωνίας την μοναδική περιπέτεια.
Οι κοιλαράδες πολιτικοί βλέπουν τα παιδιά τους να γίνονται ηγέτες σε διαδηλώσεις . Τα παιδιά των επιχειρηματιών με τα πούρα τα βλέπουν να γίνονται έμποροι ναρκωτικών .
Ο πόλεμος ανάμερα στις γενιές διαπερνά τα ταξικά και φυλετικά όρια και φέρνει την επανάσταση μέσα σε κάθε σπίτι.
Το μήνυμά μας είναι : Μην μεγαλώνετε . Μεγαλώνω θα πει παρατάω τα όνειρα μου.

Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥ

Υπήρξε μια εποχή που οι οικοδόμοι, οι καθαρίστριες, οι σκαφτιάδες, οι φραουλοσυλλέκτες κι οι ροδακινοσυλλέκτες, οι υπηρέτριες, οι μπέιμπι-σίττερ και οι κυρίες που πρόσεχαν ηλικιωμένους, οι μπογιατζήδες, οι πόρνες, οι μικροπωλητές, οι ζητιάνοι, ήταν Έλληνες κι Ελληνίδες. Υπήρξε μια εποχή που σε κάθε γωνιά της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας και πολλών άλλων πόλεων υπήρχε κι από μια βιοτεχνία που απασχολούσε ένα μελίσσι κοπροραπτούδων και εργατουπαλλήλων. Υπήρξε μια εποχή που τα καλοκαίρια όλοι μαζί οι αγρότες με τις οικογένειές τους μάζευαν διαδοχικά τις σοδιές όλου του χωριού. Υπήρξε μια εποχή που πολλοί νέοι, φοιτητές και μαθητές, δούλευαν τα καλοκαίρια για «να μαζέψουν χρήματα» για το χειμωνιάτικο χαρτζηλίκι τους ή για να αγοράσουν κάτι που ήθελαν.

Από τότε δεν καταργήθηκαν ούτε η καθαριότητα, ούτε το βάψιμο, ούτε η πορνεία, ούτε τα ροδάκινα, ούτε οι βιοτεχνίες. Απλά οι βιοτεχνίες και η παραγωγή πήγαν σε άλλες χώρες, ενώ τις περισσότερες από τις «ταπεινές» δουλειές στην Ελλάδα τις κάνουν αλλοδαποί. Στην Ελλάδα του Ευρώ, των Ολυμπιακών Αγώνων και της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, τη χειρωνακτική ή/και «ντροπιαστική» εργασία δεν την επιτελούσαν πιά Έλληνες.

Το ίδιο συνέβη παλιότερα σε όλες σχεδόν τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου. Οι Έλληνες και Τούρκοι εργάτες έχτισαν το «γερμανικό θαύμα», Ινδοί, Πακιστανοί και Κύπριοι έκαναν την Βρετανία «Μεγάλη», Μαροκινοί, Ισπανοί και Πορτογάλοι γνώρισαν βαθιά στο πετσί τους την Ελευθερία, τη Δικαιοσύνη και -κυρίως- την Ισότητα των Γάλλων. Υπήρχε όμως μια τεράστια διαφορά: οι χώρες αυτές, για διάφορους λόγους, που δεν θα μπορούσα να αναπτύξω εδώ, ήταν ήδη και επρόκειτο να μείνουν «ΠΛΟύΣΙΕΣ» και ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ. Κι έτσι οι τέως Γερμανοί, Βρεττανοί, Γάλλοι προλετάριοι έγιναν σιγά σιγά πάροχοι υπηρεσιών, μάνατζερ, επιστήμονες, τεχνοκράτες, καλλιτέχνες.

Στη χώρα μας συνέβη κάτι πολύ διαφορετικό: η γενιά που κανονικά θα μάζευε τις φράουλες στη Μανωλάδα και τα ροδάκινα στη Βέροια, που θα καθάριζε, που θα φρόντιζε μωρά και ηλικιωμένους, που θα έχτιζε, που θα έβαφε, που, που, που, μεταλλάχτηκε σε λίγα χρόνια σε αεριτζήδες, σε χαραμοφάηδες, σε εισοδηματίες – και κατόπιν σε κατεστραμμένους - του Χρηματιστηρίου, σε μανούλες της αρπαχτής και της διαπλοκής, σε υπεράριθμους δημόσιους υπάλληλους, σε φραπεδόβιους και γονεοσυντήρητους πτυχιούχους «κολλεγίων» του κώλου, σε «επιχειρηματίες» μη παραγωγικών επιχειρήσεων, της αρπαχτής, της Νύχτας και του αέρα, με «κεφάλαιο» τις οικονομίες του μπαμπά και το χωραφάκι του παππού, σε ξέκωλες γουαναμπή μοντέλες και τραγουδιάρες, σε γκομενοσυντήρητες ημί-πόρνες, σε ασφαλιστές της κακιάς ώρας, σε μεσίτες της συμφοράς, σε καταχρεωμένους καλοπερασάκηδες, και τέλος, σ’ ένα μικρό ποσοστό, σε απελπισμένους ανειδίκευτους (ήμι)άνεργους, υποχρεωμένους να συναγωνιστούν ανασφάλιστους και ελεεινά αμειβόμενους ξένους ΔΟΥΛΟΥΣ.

Έτσι φτάσαμε σιγά σιγά στην ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ…. Όταν όμως πουληθεί και το τελευταίο χωραφάκι του παππού, όταν πεθάνει και ο τελευταίος σπόνσορας της απραξίας- συνταξιούχος γονέας ή παππούς, τότε, η ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ θα μεταβληθεί σε ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Οικονομική και ηθική.

Χωράει πάρα πολλή κουβέντα για το πώς φτάσαμε ως εδώ, και κυρίως για το τι πρέπει να γίνει τώρα. Νομίζω όμως πως ένα πρώτο βήμα είναι η παραδοχή αυτών των δυσάρεστων και σκληρών αληθειών που παρέθεσα.

Κι αν κάπου κάνω λάθος, πείτε μου...

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

το ταξίδι των ελληνικών λέξεων

'Ολοι γνωρίζουμε ότι η ελληνική γλώσσα είναι η παλαιότερη από

όλες τις σημερινές ευρωπαϊκές γλώσσες. Παρ' όλα αυτά δεν είναι

δυνατόν να καθορίσουμε την ακριβή της ηλικία, είναι πάντως

πολύ αρχαιότερη απ' ότι μας εδίδαξαν στο σχολείο. Αυτό μπορεί

να επιβεβαιωθεί από τους πίνακες που για χιλιάδες χρόνια ήταν

θαμμένοι στην ελληνική γη και αποκαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια

του περασμένου αιώνα (ο τελευταίος πίνακας βρέθηκε στο

Δισπηλιό της Καστοριάς και χρονολογήθηκε τουλάχιστον στο 5000

π.Χ). Αυτό το στοιχείο μάς έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι

στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε και πολλά πράγματα για την

απαρχή της ελληνικής γλώσσας. 'Οπως έλεγαν και οι αρχαίοι

'Ελληνες "άγει εις φως την αλήθεια ο χρόνος", είναι βέβαιον

ότι οι πολλές και διάφορες παραποιήσεις ή λανθασμένες θεωρίες

συντελούν στην αλλοίωση της ελληνικής γλώσσας και ήδη αυτό

έχει αρχίσει να επαληθεύεται.

Δεν είναι μόνο γνωστό αλλά και προφανές ότι όλες οι τέχνες και

οι επιστήμες γεννήθηκαν, αναπτύχθηκαν και ακόμα διευθύνονται

απ' το αγνό ελληνικό λεξιλόγιο. Η ελληνική γλώσσα τροφοδοτεί

όλες εκείνες τις υψηλής πνευματικότητας λέξεις που μπορούν να

εκφράσουν όλες τις αφηρημένες έννοιες. Χωρίς καμμία εξαίρεση

σε όλες τις ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) γλώσσες η συντριπτική

πλειοψηφία της καθημερινής ομιλίας εμπεριέχει ελληνικής

προελεύσεως λέξεις. Αναφέρομαι σε χιλιάδες λέξεων που στο

πρώτο άκουσμα δεν μπορούν να αναγνωριστούν ως ελληνικές λόγω

της αλλοίωσης που έχουν υποστεί στο χρόνο ή λόγω του ότι

προέρχονται από αρχαιοελληνικές λέξεις ή ονόματα που οι

σύγχρονοι 'Ελληνες αδυνατούν να αναγνωρίσουν.

Η "λεξιλογική ανάλυση", που είναι η ετυμολογική και ιστορική

ανάλυση μιας λέξεως, φανερώνει τον αρχαίο αλλά οικείο ελληνικό

λόγο. Πολλές φορές, αυτές οι ελληνικές "Πρωτολέξεις",

αυθεντικές δηλαδή λέξεις, επιστρέφουν στην ομιλούμενη ελληνική

γλώσσα ως ξένες. Είναι τα λεγόμενα αναδάνεια. Υπάρχει μία

μεγάλη κατηγορία λέξεων, που διά της δικής τους ιστορίας,

αποκάλυψαν την άγνωστη προϊστορία. Αυτή είναι η ιστορία που

δεν έχει επίσημα καταγραφεί ως τώρα και που συνήθως είναι

συγκεχυμένη με την μυθολογία. Η τελευταία δεν είναι τίποτα

άλλο παρά η συμβολική και συνεπώς η πιό αγνή ιστορική αλήθεια.

Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όχι μόνο οι ελληνικές λέξεις αλλά

και η ελληνική μυθολογία - ιστορία έχουν εμπλουτίσει τις

δυτικές γλώσσες με όρους και νοήματα, των οποίων, τις

περισσότερες φορές αγνοούμε την ελληνική τους προέλευση.

Ονόματα όπως Ιβηρία, Ιταλία, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ισπανία,

Κέλτες, Λισαβώνα, Ρώμη, Ιρλανδία έχουν ελληνική προέλευση.

Λέξεις όπως "zante-ζάντες" που προέρχεται από την λέξη

"άντυγες", τις ρόδες των αρχαιοελληνικών αρμάτων. Από το ρήμα

"κορέω = καθαρίζω" προέρχονται οι λέξεις "cure", "sheriff", ο

αρχαίος "τόρνος = κύκλος, περοφέρεια" έδωσε το όνομά του στον

"τουρισμό", "tournament", "tourney". Σε λέξεις όπως "palace",

"gondola", "dollar" η διήθηση των μελωδικών ελληνικών ήχων

προκαλεί κατάπληξη και συνάρπαση. Πως η ελληνική λέξη

"ναύκληρος", που στα Λατινικά προφερόταν "nauclerus" κατέληξε

"nocher" στα Γαλλικά; Πως ο χαρακτηρισμός "βάρβαρος" κατέληξε

"brave" στα αγγλικά και "bravo" στα Ιταλικά; Πως η λέξη

"ελεημοσύνη", κατέληξε "alms" στα αγγλικά; Πως η λέξη

"βαλάνειον", κατέληξε στα Γερμανικά "bad" και ονόμασε την,

διάσημη για τα ιαματικά της λουτρά, πόλη baden baden;

Η ανθρωπογεωγραφία μάς βοηθά να εξηγούμε πώς οι διαφορετικές

εκφράσεις ήχων εξαρτώνται από την στοματική κοιλότητα, τις

φωνητικές δομές και την αναπνοή, που είναι εξαρτημένες απ' το

κλίμα. Ψάχνοντας βαθύτερα, θα βρούμε ότι οι πρόγονοί μας, απο

πολύ παλαιά έδιναν πλήρεις εξηγήσεις γιά το φαινόμενο αυτό. Ο

Πλούταρχος, ο Διογένης, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, ο

Πλάτωνας είχαν όλοι τους γράψει περί αυτού. Εδώ, θα αναφέρω

μόνο μία ενδεικτική αξιοπρόσεκτη αναφορά από τον "Κρατύλο".

Σωκράτης: "Τα μικρά ονόματα έχουν μεταβληθεί. Χάριν ευφωνίας

προστίθωνται ή αφαιρούνται μερικά γράμματα ... αξιώνουν τη

μετατροπή γιά να τα κάνουν ομορφότερα ... αλλάζουν στον χρόνο ...".

Δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι παλαιότερα, η ελληνική

γλώσσα εκφράζονταν προφορικά. Οι 'Ελληνες, ως ναυτικός λαός

"πολλαχή κατά θάλλατταν πλανώμενοι, γλώτταν την ελληνικήν

επέβαλον". Είναι γνωστό ότι, με τον καιρό, οι ακουστικοί ήχοι

έτειναν να γίνουν σύντομοι και οξείς. Η ίδια μετατροπή έλαβε

χώρα και στα ελληνικά τοπωνύμια: Taormina αντί Ταυρομένιον,

Yalta αντί Αιγιαλός, Agd αντί Αγάθη, Durazzo αντί τού

Δυρράχιον, Ambourias αντί Εμπόρειον. H Νεάπολη έγινε Napoli

στην Ιταλία, Napoul στην Γαλλία και Nabel στην Τυννησία. Γι'

αυτό οι ιστορικοί, πολύ συχνά, αναγνωρίζουν τους ανθρώπους που

ζούσαν σ' ένα μέρος μελετώντας γλωσσολογικά τα ονόματα των

περιοχών. Το ταξίδι στις ελληνικές λέξεις έγινε συναρπαστικό

όπως η γλώσσα περνά από τη μιά χώρα στην άλλη, από τη μία

γενιά στην άλλη, η προφορά αλλάζει και μερικές φορές το ίδιο

κάνει και το νόημα των λέξεων. Γιά παράδειγμα "πυρρός μανδύας"

έγινε στα Λατινικά "birrum mantellum" και στα Ιταλικά κατέληξε

να εκφράζει τον αστυνομικό, "sbirro", λόγω της κόκκινης

στολής. Οταν το καπέλο προσαρτήθηκε στον "μανδύα", στα Γαλλικά

έγινε "beret". Η αναπαραγωγή των ισχυρών ελληνικών

"πρωτολέξεων" απ' τον Ευρωπαϊκό λόγο, έλαβε χώρα σταδιακά

διαμέσω ποικίλων φάσεων και σταθμών στην Λατινική γλώσσα και

σε άλλες γλώσσες εξίσου. Η κορύφωση όλων των εποχών ήταν η

εποχή του Αυγούστου όταν χιλιάδες ελληνικών λέξεων διείσδυσαν

στο Λατινικό λεξιλόγιο. Πολύ υλικό απ' το ελληνικό λεξιλόγιο

εξόρμησε γιά μιά ακόμα φορά στην δύση όταν το Ευαγγέλιο και

άλλα θρησκευτικά κείμενα μεταφράστηκαν στα Λατινικά,

Γερμανικά, Αγγλικά, κατ' ευθείαν από το ελληνικό πρωτότυπο.

Είναι αυτό που αποκαλείται εκκλησιαστικό λεξιλόγιο απ' το

οποίο πολύς, απ' τον επίσημο και καθημερινό, λόγο διείσδυσε

στις δυτικές γλώσσες.

Η απαρχή όλων αυτών των εισροών χάνεται στα βάθη της ιστορίας,

όταν οι 'Ελληνες, σαν εφευρέτες και πρωτοπόροι, πλημμύρησαν με

την διαλεκτική τους ποικιλία, τις πτωχές γειτονικές γλώσσες

της εσπερίας, του υπερβορέα, της ανατολής και του νότου. Αυτό

το συμπέρασμα, πηγάζει από τα τελευταία αποδεικτικά στοιχεία

που πολλαπλασιάζονται χρόνο με το χρόνο. Με την χρήση

υπολογιστών, οι τελευταίες ανακαλύψεις της αρχαιολογίας,

γλωσσολογίας και της χειρογραφολογίας, πείθει την σύγχρονη

επιστήμη γιά το τί ήταν γνωστό, όχι μόνο στους 'Ελληνες

συγγραφείς αλλά και στους Λατίνους. Συγγραφείς σαν τον

Κικέρωνα, τον Τάκιτο, τον Κοϊντιλιανό και τον Τυραννίωνα, στα

έγγραφά τους αναφέρουν σαφώς περί της Ρωμαϊκής Διαλέκτου "ότι

εστίν εκ της Ελληνικής" ή "Aeolica ratione est sermo noster

simillibus" (η γλώσσα μας είναι πολύ κοντινή με την Αιολική

διάλεκτο). Παλαιότεροι και σύγχρονοι επιστήμονες, συγγραφείς

και ερευνητές γνωρίζουν ότι η μητέρα γλώσσα όλων των δυτικών

γλωσσών (και όχο μόνο) είναι η ελληνική. Αλλά αυτό είναι μιά

άλλη ιστορία ...!

Ο Ινδός καθηγητής γλωσσολογίας, πρόεδρος του "Ελληνικού

Κύκλου" και διευθυντής του Ινδικού Υπουργείου Παιδείας κ.

Sacramborty (ομιλεί 22 γλώσσες), ανεκοίνωσε χωρίς επιφύλαξη

ότι η ελληνική γλώσσα δεν προέρχεται από τα Σανσκριτικά, αλλά

το εντελώς αντίθετον. Το επίσημο περιοδικό του Ελληνοϊνδικού

Ομίλου, ονομάζεται "Πελασγία" και η εφημερίδα τους "Samelan"

που σημαίνει "Σελήνη" από τη "Σεμέλη", την μητέρα του

Διονύσου. Ο Διόνυσος ήταν ο πρώτος που τα αρχαία χρόνια

κατοίκησε την Ινδία. Από την "Ελληνική Ακαδημία της

Βασκονίας", τα συμπεράσματα των επιστημονικών τους ερευνών,

έρχονται το ένα μετά το άλλο. Πρόεδρος της επιστημονικής

κοινότητας είναι ο Βάσκος ελληνιστής και καθηγητής των

ανατολικών γλωσσών, Frederico Sagredo (Βραβείο Ομήρου το 1989

από το ίδρυμα Ωνάση). 'Εχουν συμπεράνει ότι η καλούμενη

Βασκική γλώσσα έχει ελληνική προέλευση. Συμπεριλαμβάνει, όχι

μόνο ρίζες, αλλά και ολόκληρες Πρωτοελληνικές, Πελασγικές

λέξεις. Μετά από προσωπικές, επίμονες, εργαστηριακές και

χρονοβόρες μελέτες στη σύγκριση των ελληνικών με τις 5

μεγαλύτερες ευρωπαϊκές γλώσσες, μία ελληνικά ομιλούσα Ευρώπη

μου αποκαλύφθηκε, "Ελλάδος φθόγγον χέουσα", Αισχύλος.

Από τα απλά κύτταρα των ελληνικών πρωτοτύπων μέχρι τους

πολυκυτταρικούς οργανισμούς των συγχρόνων λεξιλογίων, σχεδόν

όλοι οι σύνδεσμοι, οι προθέσεις και οι καταλήξεις είναι

ελληνικές. Οι σύνθετες και οι παράγωγες λέξεις είναι οι

στρόφυγγες που πλημμυρίζουν τις δεξαμενές όλων των ευρωπαϊκών

γλωσσών. Τελικά, έχουμε βγάλει το συμπέρασμα ότι πίσω από κάθε

ελληνική λέξη βρίσκεται μιά άλλη παλαιότερη! Γιά τον

επιστημονικό ερευνητή, η πίστη ότι η ελληνική γλώσσα είναι

πάντα παρούσα "ουκ ην καιρός ότε ουκ ήν", δυναμώνει μέρα με τη

μέρα.

Ο δανεισμός απ' τον αστείρευτο θησαυρό της ελληνικής γλώσσας

δεν έχει ποτέ σταματήσει και ούτε πρόκειται διότι νέες ιδέες,

νοήματα, αντικείμενα και καταστάσεις γεννιούνται συνεχώς.

Παραθέτω σαν παράδειγμα δύο νέες λέξεις: Ευβίωση = Καλή ζωή,

Τανατόνωση= ο ασθενής που γιά σύντομο χρονικό διάστημα

πεθαίνει και επανέρχεται στην ζωή. Η ελληνική γλώσσα, λόγω της

ελαστικότητάς της και της μαθηματικής της φύσεως, έχει το

μοναδικό χαρακτηριστικό γνώρισμα να περιγράφει αναλυτικά ή

συνθετικά όλα τα επουσιώδη νοήματα, λεπτομέρειες και

συμπλέγματα. Τα φρούτα της πλαστικότητας της ελληνικής γλώσσας

είναι το λεξιλόγιο και τα κύρια ονόματα. Από τα πιό γνωστά και

σπουδαία ονόματα στα πιό διακεκριμένα και σπάνια, όπως

αναφέρονται στα αρχαία κείμενα.

Για να πειστεί κάποιος μπορεί να ρίξει μιά ματιά σε δύο

valumes της "Ιστορικής Βιβλιοθήκης" του Απολλοδώρου, στην

απόκρυφη Ελληνική Γενεαλογία. Δεν είμαι πρόθυμη να εκφράσω

ευχολογίες αλλά είναι απολύτως αναγκαίον να απαριθμήσω, όσο το

δυνατόν πιό γρήγορα, αυτόν τον άγνωστο και παραμελημένο

θησαυρό της ελληνικής Ονοματολογίας. Αυτό πρέπει να γίνει, όχι

μόνο γιά να θαυμάσουμε τη μοναδική ποικιλία αλλά και τη σοφία

των αρχαίων ελληνικών ονομάτων. Παρατηρώντας την αναγνώριση

ενός προσώπου με το όνομά του, την προβολή της προσωπικότητάς

του εξ ονόματος, καταλαβαίνουμε τις σύγχρονες επιστημονικές

θεωρίες που ισχυρίζονται ότι ο ήχος τού ονόματος ενός ατόμου

"το εφ' ώ τις καλείται", επηρεάζει την προσωπικότητα κάποιου,

ανακινώντας κυτταρικές μνήμες. Μιά περίπτωση που αποδεικνύει

την ιστορική αξία των ελληνικών ονομάτων είναι η εξής: Είναι

γνωστό ότι οι Kalash κάτοικοι του Αφγανιστάν ισχυρίζονται ότι

κατάγονται από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι

ελληνικές τους ρίζες μπορούν να βρεθούν στο λεξιλόγιό τους,

στα έπιπλά τους, στην ζωγραφική τους, στη μουσική τους ή και

στο ρουχισμό τους. Παρ' όλα αυτά, έχουμε παραμελήσει το πιό

σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο, το όνομά τους (Κάλας) που ως

τώρα θεωρούνταν Ινδικό. Αυτό συνέβει διότι δεν έχουμε

διαιωνίσει ως τις μέρες μας το αρχαίο Μακεδονικό όνομα. Μπορεί

να βρεθεί μόνο στο βιβλίο Ε/44,5/Πολυαίνου Στρατηγήματα: "...

Οταν ο Μέμνων επετέθει στους Κυζικηνούς, φόραγε στο κεφάλι του

την Μακεδονική περικεφαλαία. Βλέποντάς τον από τα τείχη της

πόλεως, οι Κυζικηνοί τον πέρασαν γιά Κάλας, φίλο τους και

σύμμαχο ...". Τό Κάλας είναι ελληνικό όνομα και όχι Ινδικό

όπως νομίζαμε. Τα ελληνικά ονόματα συνθέτουν την εικόνα, την

ψυχή, την ταυτότητα και την ιστορία του έθνους μας.

*η 'Αννα Τζιροπούλου-Ευσταθίου είναι φιλόλογος και τακτικό

μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας του Μπιλμπάο

1 στις 4 αγγλικές λέξεις είναι ελληνική

Εκατόν πενήντα και πλέον, χιλιάδες ελληνικές λέξεις, περιέχει η αγγλική γλώσσα και η διεθνής επιστημονική ορολογία.

Η μια στις τέσσερις αγγλικές λέξεις είναι ελληνική. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε η μοναδική εργασία του συγγραφέα από τη Θεσσαλονίκη κ. Αριστείδη Κωνσταντινίδη, που κράτησε 28 χρόνια και ανακοινώθηκε πριν λίγες μέρες, στο κατάμεστο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου Αθηνών, αφήνοντας άναυδους επιστήμονες και ακροατήριο.

Το λεξικογραφικό ενδιαφέρον, είναι τέτοιο, που αποδεικνύει ότι η ελληνική γλώσσα, είναι η γλώσσα των επιστημών και της λόγιας έκφρασης, στην αγγλική γλώσσα.

Μέχρι το 1991 όπως τόνισε ο κ. Κωνσταντινίδης υπήρχαν δύο μόνο εργασίες για την επίδραση της ελληνικής γλώσσας στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο. Η μια για την γαλλική γλώσσα με 1250 ελληνικές ρίζες, και η άλλη για τη γερμανική με 1450 λέξεις, πράγμα φτωχό για τον πλούτο της ελληνικής.

Σήμερα, η αγγλική γλώσσα έχει λέξεις από τον Oμηρο, τον Ησίοδο, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Ηρόδοτο, τον Ιπποκράτη, το Θουκυδίδη, το Γαληνό.

Η επίδραση που έχει ασκήσει η ελληνική γλώσσα στο ευρωπαϊκό λεξιλόγιο και ιδιαίτερα στην αγγλική είναι εν μέρει γνωστή, αλλά όχι συστηματικά καταγεγραμμένη και τεκμηριωμένη. Οι δύο εργασίες που υπήρχαν η μια για τη γαλλική και η άλλη για τη γερμανική περιελάμβαναν περί τις 1500 ρίζες λέξεις που όχι μόνο δεν έδιναν μια ολοκληρωμένη εικόνα της επίδρασης, αλλά αντίθετα, δημιουργούσαν παραπλανητική εικόνα, σε βάρος της ελληνικής.

Πολλοί ξένοι επιστήμονες γνωρίζουν και αναγνωρίζουν, το θεμελιώδη ρόλο, που έχει παίξει η ελληνική, στον καθορισμό του λεξιλογίου του κλάδου τους, αλλά μόνο ως προς τον δικό τους κλάδο. Δεν έχουν μια σφαιρική εικόνα, της συνολικής επίδρασης, που έχει ασκηθεί και στους άλλους επιστημονικούς κλάδους.

Οι αμφισβητήσεις για το μέγεθος της επίδρασης, της ελληνικής, προέρχονται κυρίως από τον ελλαδικό χώρο, όπου ελλείψει συγκεκριμένων και ολοκληρωμένων εργασιών, υποβαθμίζονται οι δανεισμοί που έχουν λάβει οι άλλες γλώσσες από την ελληνική.

Είναι ακόμα γεγονός ότι όλες οι γλώσσες, δανείζουν και δανείζονται και δεν υπάρχει βεβαίως μια καθαρόαιμη γλώσσα.

Ωστόσο, όλες οι γλώσσες, ούτε έχουν δανειστεί ούτε έχουν δανείσει, τον ίδιο αριθμό λέξεων, ούτε ακόμα και την ίδια ποιότητα, λέξεων.

Το 1991, στο βιβλίο του ο κ. Κωνσταντινίδης "οι ελληνικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα", περιελάμβανε 20.600 ελληνικές λέξεις.

Καλύπτει όλες τις λέξεις της καθομιλουμένης και τις λέξεις όλων των επιστημονικών κλάδων, πλην της βοτανολογίας, χημείας και ζωολογίας. Εάν προσθέσουμε σε αυτές τις αμιγώς ελληνικές λέξεις, αυτές που κατά το ήμισυ είναι ελληνικές ως προς το πρώτο ή το δεύτερο συνθετικό τους, τότε το ποσοστό ανέρχεται σε 68%.

Στην ονοματολογία των ζώων, όλων των κλάδων, που περιλαμβάνει όλα τα γένη των ζώων, που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι το 1975, η ελληνική συμμετοχή, ανέρχεται σε 181.102 αμιγείς ελληνικές λέξεις. Εάν προσθέσουμε και τις κατά το ήμισυ ελληνικές λέξεις, τότε το 74,48% είναι ελληνικές λέξεις.

Παρά την εκπληκτική αυτή συμμετοχή, η ελληνική αδράνεια, έχει επιτρέψει να έχει καθιερωθεί διεθνώς, η άποψη, ότι στη ζωολογία, επικρατεί δήθεν λατινική ορολογία.

'Ολες αυτές οι λέξεις, που έχουν καταγραφεί, στην έρευνα του κ. Κωνσταντινίδη, είναι λέξεις που οι άγγλοι και οι αμερικανοί, στα εγκυρότερα λεξικά τους, αναγνωρίζουν και παραδέχονται, ότι έχουν ελληνική προέλευση.

Η έρευνα λοιπόν, δεν έχει βασιστεί σε προσωπικές ερμηνείες ετυμολογίας.

Επιπλέον πολλά λεξικά πλην αυτό της Οξφόρδης σταματούν δυστυχώς στη λατινική ρίζα και δεν αναφέρουν για διαφόρους λόγους, εάν προήλθε από την ελληνική η συγκεκριμένη λατινική ρίζα π.χ. η λέξη Electric, ηλεκτρισμός, αναφέρεται ότι προέρχεται από το λατινικό electrum, δεν γίνεται όμως αναφορά ότι αυτό προήλθε από το ελληνικό ήλεκτρον, το κεχριμπάρι.

Το λεξικό της Οξφόρδης, περιλαμβάνει 10.500 ελληνικές λέξεις, που αντιστοιχεί στο 21,6% αυτού του λεξικού. Λέξεις της αρχαίας ελληνικής, που ήταν δάνειο από την περσική, όπως η λέξη αγγαρεία ή εβραϊκές, όπως η λέξη σατανάς, δεν έχουν περιληφθεί στην εργασία.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η αγγλική, με βάση το λεξικό του Ουέμπστερ, έχει δανειστεί 57 λέξεις από την Τουρκική γλώσσα και 34 λέξεις από όλες τις σλαβικές γλώσσες. Η ελληνική, έχει δώσει 41.614 λέξεις.

Το ερώτημα που προκύπτει, είναι πώς προκλήθηκε αυτή η επίδραση; Ιστορικά, ακολούθησε μερικά κύρια στάδια. Πρώτα, μέσω της λατινικής. Είναι γνωστό ότι από το 1800 μέχρι το 500 π.Χ., οι Ελληνες αποίκησαν την νότιο Ιταλία, επίσης το 146 π.Χ. οι Ρωμαίοι καταλαμβάνουν την Ελλάδα. Στο στάδιο αυτό, οι ρωμαίοι δέχονται την επίδραση του ελληνικού πολιτισμού και βεβαίως και της γλώσσας.

Ο Ντουράν στην παγκόσμια ιστορία, υπολογίζει ότι την εποχή του Αυγούστου, είχαν ενσωματωθεί στη λατινική γλώσσα, περίπου 10.000 λέξεις. Το 55 π.Χ. οι Ρωμαίοι κατακτούν την Αγγλία, την οποία κράτησαν υπό την κατοχή του μέχρι το 410 π.Χ. Την περίοδο αυτή του εκρωμαϊσμού, των Κελτών, οι λέξεις που είχαν περάσει στη λατινική περνούν τώρα στην αγγλική ασυνείδητα. Λέξεις όπως αναιμία, αορτή, κακοήθης, έμφασις, αίνιγμα κλπ.

Στη συνέχεια αλλάζουν πολλά με τη διδασκαλία του Χριστιανισμού. Το 597 ο Αγιος Αυγουστίνος, φεύγει από τη Ρώμη και πηγαίνει στην Αγγλία για να εκχριστιανίσει τους άλλους. Το ευαγγέλιο όμως είναι γραμμένο στα ελληνικά. Λέξεις που περιέχονται σε αυτό και δεν υπάρχουν στην αγγλική, υιοθετούνται αναγκαστικά από την ελληνική.

Λέξεις όπως, μάρτυρας, βάπτισμα, λειτουργία, λιτανεία κλπ.

Το τρίτο στάδιο είναι η κατάκτηση της Αγγλίας από τους Νορμανδούς, το 1066 που κράτησε μέχρι το 1363. Λέξεις που πέρασαν από τη λατινική στη γαλλική γλώσσα, περνούν τώρα από τη γαλλική στην αγγλική.

Το τέταρτο στάδιο, ξεκινάει μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης , όταν Ελληνες λόγιοι διασκορπίζονται μέσω της Ιταλίας σε όλη την Ευρώπη και φτάνουν στην Αγγλία. Διδάσκουν τα ελληνικά γράμματα και επειδή δεν υπάρχουν αντίστοιχες λέξεις στην αγγλική, αναγκάζονται να υιοθετήσουν ελληνικές λέξεις. Αρχίζει ένας νέος κύκλος δανεισμών για να κορυφωθεί με την ανάπτυξη των επιστημών το18ο και 19ο αιώνα.

Το θέμα της ελληνικής δεν είναι μόνο η ποσότητα των λέξεων που υπάρχουν στην αγγλική, αλλά ένα θέμα ποιοτικό. Οι βασικές έννοιες, σκέψης και έκφρασης στην αγγλική, άρα και στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες είναι λέξεις που έχουν παρθεί αυτούσιες από την ελληνική.

Λέξεις όπως ανάλυση, σύνθεση, πρόβλημα, μέθοδος, θεωρία, μουσική, ορχήστρα, μελωδία, ρυθμός, δράμα, κωμωδία-τραγωδία.

Δεύτερον, οι βασικές έννοιες της επιστημονικής ορολογίας είναι επίσης ελληνικές. Η επίδραση της ελληνικής επεκτείνεται σε 190 ονόματα ανδρών και γυναικών χριστιανικά και μη όπως Αλέξανδρος, Ανδρέας, Χριστόφορος, Ειρήνη, Μαργαρίτα κλπ.

Ο αριθμός αυτός αυξάνεται τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως στις ΗΠΑ, λόγω της μετανάστευσης των νοτιοαμερικανών που χρησιμοποιούν πάρα πολλά ελληνικά ονόματα, όπως Σοφοκλής, Αριστείδης, Σωκράτης κ.λπ.

Επίσης, έχουν μείνει σε μετάφραση 62 παροιμιακές εκφράσεις και αποφθέγματα, που πλουτίζουν την έκφραση και ομορφαίνουν το είδος, με το ίδιο ακριβώς εννοιολογικό περιεχόμενο που εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια περίπου, χρησιμοποιούμε και εμείς. Επίσης έχουν υιοθετηθεί πάνω από 300 λέξεις της ιστορίας και μυθολογίας μας, προσδίδοντας τα χαρακτηριστικά του ήρωα, σε άλλα άτομα.

Η λέξη Μέντωρ είναι σύμβουλος και καθοδηγητής και προέρχεται από το φίλο του Οδυσσέα, στον οποίο είχε εμπιστευθεί την εκπαίδευση φίλο του Οδυσσέα, στον οποίο είχε εμπιστευθεί την εκπαίδευση του γιου του Τηλέμαχου, όταν είχε φύγει για την Τροία. Ακόμα, η λέξη Νέστωρ σημαίνει σοφός και συνετός και προέρχεται από το γέροντα που διακρίθηκε στην Τροία, για τη σύνεσή του.

Τόσο η αγγλική, όσο και η διεθνής ορολογία, τηρούν και σέβονται την παράδοση και τους κανόνες της ελληνικής. Διατηρούν σε μεγάλο βαθμό την ιστορική ορθογραφία, διατηρούν σύνθετα σύμφωνα ή συμφωνικά συμπλέγματα παρά το γεγονός, ότι δεν τα προφέρουν αρνούμενοι να ακολουθήσουν τη φωνητική ορθογραφία.

Το Ψ μεταφέρεται σε PS, διατηρούν τους ελληνικούς πληθυντικούς παρόλο ότι για όλους τους ξένους είναι κάτι το εξαιρετικά δύσκολο. Η λέξη Ηπατίτις, διατηρεί τον ελληνικό πληθυντικό, ηπατίτιδες, φαινόμενο-φαινόμενα, κριτήριο-κριτήρια, φάλαγγα-φάλαγγες. Επιπλέον, διατηρούν τους κανόνες της γραμματικής, ως προς τη δημιουργία σύνθετων λέξεων.

Στις δασεινόμενες λέξεις της ελληνικής, προσθέτουν το αγγλικό Η.

Αν νομίζετε ότι πρόκειται για λίγες λέξεις, τονίζεται ότι μόνο στην ιατρική, υπάρχουν 23000 δασεινόμενες λέξεις, και στη ζωολογία, ένας επίσης μεγάλος κλάδος υπάρχουν 11000 ελληνικές δασεινόμενες λέξεις.

Η απομάκρυνση από την ετυμολογία των λέξεων, δεν θα οδηγήσει μόνο στη στρέβλωση της γλώσσας μας και στη μείωση της γλωσσοπλαστικής μας ικανότητας. Οι επόμενες γενιές, δεν θα μπορούν να αναγνωρίσουν λέξεις της γλώσσας τους, που δανείστηκαν άλλες γλώσσες και δυστυχώς θα είναι εξευτελιστικό, να μην ξέρουν και το πως γράφεται η ίδια τους η πατρίδα.

Θα γράφουν το Ελλάς με λατινικούς χαρακτήρες χωρίς το Η.

Ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν ότι η παραμέληση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς σήμερα, θα σημαίνει αύριο αμφισβήτηση της εθνικής μας ταυτότητας, που δεν θα είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί με διαδηλώσεις και συλλαλητήρια.

Οσοι μεθοδεύουν την αντικατάσταση του ελληνικού αλφαβήτου από το λατινικό, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό θα σημαίνει σε επιστροφή σε πολλούς κανόνες της αρχαίας ελληνικής, άρα και της δασείας.

Γιατί όμως η κοσμοκράτειρα Αγγλία με τις τόσες κατακτήσεις διάλεξε την ελληνική για τους δανεισμούς της; Ο πρώτος λόγος είναι ο πλούτος των ρημάτων μας που παρέχει τη δυνατότητα να επιλέξεις μεταξύ πολλών συνωνύμων για να εκφραστείς με επάρκεια και εννοιολογική ακρίβεια.

Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε οι Αμερικανοί όταν αντιμετωπίζουν πρόβλημα κυριολεξίας δηλαδή "οι Ελληνες έχουν τη λέξη για αυτό".

Δεύτερο στοιχείο, είναι η πλαστικότητα των λέξεων από τις οποίες μπορούν να βγουν πολλά παράγωγα. Τα 394 λήμματα της ιατρικής ορολογίας, δημιουργούν 17.000 παράγωγα. Ο Λαβουαζιέ, χρησιμοποίησε την ελληνική, για να δώσει ονομασία σε χημικά χρησιμοποίησε την ελληνική, για να δώσει ονομασία σε χημικά στοιχεία, όπως το χλώριο.

Τρίτο στοιχείο, είναι η μαγεία της ιστορίας, και της ετυμολογίας της. Συχνά πίσω από μια λέξη, κρύβεται μια ολόκληρη ιστορία. Οπως στη λέξη λακωνικός, κρύβεται όλη η απλότητα της ζωής των σπαρτιατών.

Η ελληνική χαρακτηρίζεται ως η γλώσσα των επιστημών, αφού λέξεις που υπάρχουν στην αγγλική, δεν χρησιμοποιούνται και όταν πρόκειται για επιστημονικούς όρους, π.χ. ελληνικά η έρημος, αγγλικά desert, αλλά λένε erimology.

Υπάρχει θα λέγαμε ένας διαχωρισμός δημώδους και λογίας γλώσσας, με μόνη διαφορά, ότι τη θέση της λογίας,καταλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό, η ελληνική γλώσσα, είτε γιατί θέλουν να προσδώσουν κύρος στο αντικείμενο της μελέτης του κλάδου, είτε γιατί υπάρχει η παράδοση υιοθέτησης ελληνικών λέξεων, εδώ και αιώνες.

Oλα αυτά, δεν αποτελούν ένα μακρινό παρελθόν, αλλά σημερινή ζώσα πραγματικότητα. Η επιστημονική γλώσσα, είναι αγγλική και λίγα κράτη όπως η Γαλλία, η Σουηδία και η Ιταλία, προσπαθούν να αντισταθούν.

Οι περισσότερες χώρες, χρησιμοποιούν αυτούσιους τους αγγλικούς όρους. Eτσι η ελληνική, με φορέα την αγγλική, έχει διεισδύσει σε πολλές λατινογενείς γλώσσες.

Η τουρκική γλώσσα, δανείζεται όλη την επιστημονική της ορολογία από την αγγλική, αυτό δείχνει την τεράστια σημασία που έχουν για την Ελλάδα αυτά τα σημεία σε πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο.

Η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα και να έχει μείνει πίσω σε πολλούς τομείς, η γλώσσα της όμως έχει ακολουθήσει τη δική της δυναμική πορεία, έχει διεισδύσει σε πολλές γλώσσες.

Η γλώσσα για μας τους Eλληνες είναι κάτι περισσότερο από στοιχεία πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι το ενωτικό στοιχείο που κράτησε τον ελληνισμό συσπειρωμένο και τον βοήθησε να ξεπεράσει τις εθνικές περιπέτειες.

Να είμαστε περήφανοι για τον ανεκτίμητο θησαυρό μας και να το καταλάβουν αυτό και τα παιδιά μας.

Πίστη και η εμπιστοσύνη. Ποιούς εξυπηρετούν;

Τα σχολεία κατασκευάζουν πειθήνιους ανθρώπους – υπηκόους - με την διαδικασία της εκπαίδευσης και το εργαλείο που χρησιμοποιείται είναι η πληροφορία. Αυτοί που διαχειρίζονται τις πληροφορίες, μας ενσταλάζουν μέσα στα αθώα κεφάλια μας, με την βοήθεια όλων των θεσμών, που μας διαπαιδαγωγούν, ότι η πίστη και η εμπιστοσύνη είναι αρετές. Αν βέβαια είναι υψηλές αρετές πρέπει να είναι απαραίτητες. Όταν κάποιος πιστεύει και εμπιστεύεται, λέμε ότι είναι καλός άνθρωπος. Για να ασκήσουμε την πίστη και την εμπιστοσύνη, οι διαχειριστές των πληροφοριών καθιέρωσαν το μάθημα των θρησκευτικών. Ποιοί όμως ωφελούνται από την εμπιστοσύνη;

Όταν πηγαίνουμε σε μια τράπεζα να πάρουμε χρήματα, η έκκληση μας στην εμπιστοσύνη, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα στον τραπεζοϋπάλληλο. Οι τραπεζίτες λοιπόν δεν εκτιμούν την πίστη και την εμπιστοσύνη. Όσο πλουσιότερος είναι ο άνθρωπος τόσο περισσότερο φροντίζει να κάνει συμβόλαια. Όταν έχουμε υπογράψει ένα συμβόλαιο είτε από ανάγκη είτε από άγνοια και δεν μπορούμε να τηρήσουμε τους όρους, ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, αστυνομία, δικαστήρια, και ο στρατός ακόμα, υποστηρίζουν τον πλούσιο έμπορο και τον τραπεζίτη. Για τον τραπεζίτη, και τον πλούσιο έμπορο είναι περιττό να δείχνουν εμπιστοσύνη. Την παίρνουν δεν την δίνουν.

Από την συμπεριφορά των ισχυρότερων ομάδων της κοινωνίας μας, συμπεραίνουμε, ότι είναι ευκολότερο να δίνεις εμπιστοσύνη παρά να την παίρνεις και το κυριότερο η εμπιστοσύνη πηγαίνει από τον αδύνατο στον πιο δυνατό και όχι αντίθετα. Οι δυνατοί επαφίενται στην βία και στην άγνοια παρά στην εμπιστοσύνη και σχεδόν ποτέ δεν βγάζουν λόγους χωρίς να ζητούν εμπιστοσύνη απ΄ όλους όσους εξαρτώνται από αυτούς. Αυτό κάνουν οι γονείς με τα παιδιά τους, οι δάσκαλοι με τους μαθητές τους, οι επιχειρηματίες με τους εργάτες, και οι πολιτικοί με τους ψηφοφόρους. Οι ίδιοι βέβαια, δεν χρειάζεται να δείχνουν εμπιστοσύνη, ωστόσο, έχουν ανάγκη την εμπιστοσύνη των άλλων.

Αυτό βέβαια γίνεται, επειδή η εμπιστοσύνη είναι φτηνότερη από την άσκηση βίας. Για την άσκηση βίας χρειάζονται άνθρωποι που θα πρέπει να εμπιστεύονται εκείνους που τους λένε, ότι η χρήση βίας είναι καλή πράξη. Αν δεν έχει κανείς τέτοιους ανθρώπους στην διάθεσή του, τότε τα κλομπ, οι σφαίρες, τα όπλα, οι αύρες, τα τανκ είναι για τα σκουπίδια.

Ένας ελάχιστος βαθμός εμπιστοσύνης είναι απαραίτητος για να διατηρηθεί η αδικία. Όταν οι ιδιόκτητες διαμερισμάτων και επαγγελματικών στεγών, ζητούν ολοένα και περισσότερα χρήματα για τα ενοίκια, επιβάλλοντας την θέληση τους σε χιλιάδες οικογένειες έχουν πίσω τους αστυνομικούς , δικαστικούς κλητήρες, δικαστές και βουλευτές, που έχουν εμπιστοσύνη στην αντίληψη, ότι είναι δίκαιο να πλουτίζει κανείς από την ζωτική ανάγκη της στέγης και άδικο ν’ αντιστέκεται κανείς σ’ αυτό το είδος πλουτισμού. Επομένως η πίστη και η εμπιστοσύνη είναι ουσιώδεις προϋποθέσεις για την λειτουργία ενός συστήματος πλουτισμού.

Ο άνθρωπος που έχει εμπιστοσύνη μπορεί να την πάθει πιο εύκολα από έναν που σκέπτεται υπολογιστικά. Όποιος δεν έχει πρόθεση να μας εξαπατήσει δεν χρειάζεται την εμπιστοσύνη μας. Πολλές φορές έχω ακούσει την μπούρδα, ότι ή έλλειψη της εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων δηλητηριάζει την συνύπαρξή τους! Το γεγονός ότι οι επιχειρηματίες επαφίενται σε συμβόλαια και όχι στην εμπιστοσύνη δηλητηριάζει την σχέση τους; Απεναντίας η ασφάλεια του συμβολαίου κάνει πιο αβίαστες τις σχέσεις τους. Δεν έχουν λόγο να δυσπιστούν, είναι εξασφαλισμένοι. Η ασφάλεια του συμβολαίου δημιουργεί κοινά συμφέροντα. Δεν χρειάζονται την εμπιστοσύνη.

Οι υποτακτικοί δεν έχουν στρατιώτες. Οι πλουτοκράτες μπορούν με τον στρατό, την αστυνομία ή την πείνα, να αναγκάσουν τους υποτακτικούς να δουλέψουν για λογαριασμό τους. Όταν η αδυναμία του υποτακτικού και η δύναμη του αντιπάλου του είναι μεγάλες, μοιραία ο υποταχτικός θα καταφύγει στην πίστη και την εμπιστοσύνη. Επειδή δεν μπορεί ν’ αμυνθεί, έχει εμπιστοσύνη ότι ο αντίπαλος δεν θα φτάσει στα άκρα.

Η ανθρωπιά κάνει περιττή την εμπιστοσύνη. Η απανθρωπιά χρησιμοποίει τα εργαλεία της πίστης και της εμπιστοσύνης. Για να καταπολεμήσουμε την απανθρωπιά, θα πρέπει να αποβάλουμε αυτές τις συνήθειες απέναντι στους δυνατούς και να αποκτήσουμε την συνήθεια να ρωτάμε και να υπολογίζουμε.
Είναι ολέθριο για την ζωή μας να πιστεύουμε ότι οι πληροφορίες που δεχόμαστε στο σχολείο, ανταποκρίνονται στα συμφέροντά μας.
Αντί να εμπιστευόμαστε το μάθημα θα πρέπει να το ελέγχουμε.
Πρέπει να ξέρουμε αν οι προγραμματιστές της παιδείας μας, μάς εξαπατούν.
Δεν μπορούμε ν’ αρκεστούμε στις διαβεβαιώσεις τους, ότι δεν μας κοροϊδεύουν, γιατί αυτές τις διαβεβαιώσεις τις έδιναν σ’ όλες τις γενιές. Και όλες τις γενιές τις κορόιδεψαν. Για πιο λόγο θα κάνουν εξαίρεση μ’ εμάς τάχα, αν δεν κάνουμε εμείς την εξαίρεση;
Παρακαλώ σημειώστε ότι αν και δεν φαίνονται τα κουμπιά προσθήκης emoticon και φατσούλες μπορείτε πάντα να τα χρησιμοποιείτε

Μάθε, παιδί μου, γράμματα... αλλά πού;

Χιλιάδες γονείς προβληματίζονται για το αν θα πρέπει να διαλέξουν την ιδιωτική ή τη δημόσια εκπαίδευση για τα παιδιά τους


Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ήταν μόλις τριών ετών και «φοιτούσε» στον παιδικό σταθμό όταν άρχισαν να πέφτουν βροχή οι ερωτήσεις των μαμάδων στην παιδική χαρά: «Σε ποιο δημοτικό την έχετε γράψει;» ήταν η δημοφιλέστερη ερώτηση εκείνων που είχαν σπεύσει να εγγράψουν τα παιδιά τους στα «καλά» σχολεία από τα γεννοφάσκια
τους. Στις ερωτήσεις δεν απαντούσε γιατί απλώς δεν είχε κλείσει καμία θέση πουθενά- της φαινόταν υπερβολή να προεξοφλεί το μέλλον της οικογένειάς της σε βάθος τριών χρόνων: το πού θα μένουν, πόσα χρήματα θα διαθέσουν, τι σχολείο θα αναζητούν. Ξαφνικά όμως όταν όλα τα άλλα συνομήλικα γράφτηκαν σε πολλά υποσχόμενα σχολεία, μπήκε και εκείνη στο ίδιο γρανάζι και έσπευσε ζωσμένη με σκονάκια
πληροφοριών για το σαφάρι σχολείου. Τον τότε προβληματισμό της μητέρας τής- αληθινής- ιστορίας μας περνάνε αυτή την περίοδο χιλιάδες γονείς καθώς τώρα είναι εποχή αιτήσεων σε διάφορους σχολικούς οργανισμούς. Ανάλογα με τη σπουδαιότητα του σχολείου οι αιτήσεις αφορούν τη φετινή χρονιά, την επόμενη ή και το... 2012 (υπάρχουν σχολεία που εγγράφουν βρέφη τα οποία μόλις έχουν σαραντίσει).

Αν το βαλάντιο δεν είναι πλούσιο και ο γονιός θέλει κάτι καλύτερο από το δημόσιο της γειτονιάς του, σπεύδει σε σχολεία όπως το Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οδού Σκουφά στο Κολωνάκι. Σχολεία όπως αυτό έχουν την αίγλη που τους προσδίδει η σχέση τους με το Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για σχολεία-πυρήνες επιμόρφωσης και όχι για ιδρύματα με «ιδιαίτερους» μαθητές ή καθηγητές. Καθηγήτρια σε πειραματικό λύκειο παραδέχεται ότι κίνητρο για τους καθηγητές συναδέλφους της που έχουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών είναι το θεσπισμένο μειωμένο ωράριο διδασκαλίας και όχι το ερευνητικό έργο και η επιμόρφωση.

Πάντως η αίτηση του γονιού στο πειραματικό, για παράδειγμα, είναι μια πηγή στρες καθώς η επιλογή γίνεται μέσω κλήρωσης. Πέρυσι μάλιστα το ποσοστό των παιδιών που κληρώνονταν ήταν 1 στα 5. Στην περίπτωση των Αθηνών παρόμοια ζήτηση έχει μια θέση στο δημοτικό της Μαρασλείου. Ο γονιός όμως καλείται να διαλέξει σε ποιο από τα δύο σχολείο θα κάνει αίτηση καθώς δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής και στις δύο κληρώσεις. Η δε κλήρωση γίνεται λίγους μήνες πριν από τη σχολική χρονιά όταν οι θέσεις των ιδιωτικών σχολείων έχουν προ πολλού κλείσει. Τι κάνουν οι προνοητικοίσε σημείο νεύρωσης- γονείς; Προγράφουν τα παιδιά τους και σε ένα ιδιωτικό σχολείο, καταθέτοντας μερικές εκατοντάδες ευρώ, τα οποία και χάνουν αν τελικώς δεν εγγράψουν το παιδί τους.

Οταν το ιδιωτικό αποκλειστεί και το πειραματικό δεν κληρώσει πολλοί καταφεύγουν σε δημοτικά με καλή φήμη. Στο Λεκανοπέδιο δημοφιλή είναι τα δημοτικά και γυμνάσιαλύκεια των περιοχών Ψυχικού (Παλαιού και Νέου) Φιλοθέης, Κηφισιάς και Παπάγου. Εκεί συρρέουν ενδιαφερόμενοι κάθε περιοχής προσκομίζοντας βέβαια ψευδή στοιχεία μόνιμης κατοικίας.


«Ελευθερία και μεράκι»
«Το δίλημμα δεν είναι δημόσιο ή ιδιωτικό, αλλά ποιο δημόσιο και ποιο ιδιωτικό» μας λέει ο κ. Λευτέρης Γείτονας, εκπαιδευτικός, γενικός διευθυντής σπουδών των φερώνυμων εκπαιδευτηρίων, στη Βάρη Αττικής. «Το σχολειό πρέπει να είναι ένα ανοιχτό πεδίο επιλογών. Το κάθε παιδί ανάλογα με τις κλίσεις και τις επιδεξιότητές του πρέπει να μπορεί να επιλέξει το πρόγραμμα που θα ανταποκρίνεται περισσότερο στα εν δυνάμει στοιχεία του αλλά και στις ακαδημαϊκές προσδοκίες της οικογένειας οι οποίες θα πρέπει να είναι ευέλικτες στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας.Λίγη ελευθερία θέλουν ο εκπαιδευτικός και ο διευθυντής. Το ισχύον αναλυτικό πρόγραμμα αποτελεί νόμο του κράτους και δεν έχει κανείς δικαίωμα να το παραχαράξει. Ο νομοθέτης με αυτό διασφαλίζει τα ελάχιστα αλλά αν ο δάσκαλος έχει μεράκι και θέλει να μάθει στα παιδιά και μια άρια ή ένα κλέφτικο τραγούδι, δεν θα τον κατηγορήσει κανείς. Αντίθετα θα τον εκτιμήσουν περισσότερο».

Η κρίση χτυπάει τα ιδιωτικά; «Οχι» θα απαντήσει ο κ. Γείτονας, «γιατί σε καιρούς κρίσεως η ποιότητα αναδεικνύεται και αναζητείται περισσότερο. Ο προβληματισμένος γονιός θα πει:πληρώνω που πληρώνω, δεν ψάχνω και το καλύτερο πρόγραμμα»; Στην πραγματικότητα οι τιμές, αν και θα παγώσουν για την επόμενη χρονιά, παραμένουν καυτές με τη μέση τιμή ενός καλού- όχι φημισμένου- ιδιωτικού, που είναι 5.000-6.000 ευρώ τον χρόνο χωρίς τα έξοδα μεταφοράς. Εύλογα καταλαβαίνει κανείς ότι το δίλημμα δημόσιο- ιδιωτικό μπαίνει μόνο αν υπάρχει διαθέσιμο αυτό το ποσό.

Η ελίτ των ιδιωτικών σχολείων είναι σχεδόν απαγορευτική για εκείνους που καταφέρνουν να συγκεντρώσουν ίσα ίσα τα δίδακτρα της σχολικής χρονιάς, καθώς το κόστος δεν αφορά μόνο τα δίδακτρα αλλά και τα «έξοδα κίνησης» ενός μαθητή: τα πάρτι, το ντύσιμο, τα δώρα στους συμμαθητές και βέβαια τα σχολικά ταξίδια. Και είναι πράγματι δύσκολο για έναν πατέρα ή μια μητέρα να αποκλείσει το παιδί του από δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν οι συμμαθητές του...


Εμπειρίες και απόψεις
«Το μόνο πρόβλημα που έχουμε με το ιδιωτικό που επιλέξαμε είναι ότι πληρώνουμε» λέει η κυρία Κλειώ Καπαντώνη, γραφίστρια, μέλος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του ιδιωτικού σχολείου όπου φοιτούν ο πεντάχρονος γιος της και η επτάχρονη κόρη της. «Δεν υπήρξε ποτέ η σκέψη να πάμε σε δημόσιο σχολείο. Πρώτον, γιατί έζησα η ίδια στο δημόσιο την απόλυτη ανία και σε επίπεδο διδακτικού προσωπικού και σε επίπεδο μαθημάτων. Δεύτερον, γιατί συνεχίζω να μην έχω εμπιστοσύνη στα πράγματα που οργανώνει και διοικεί το κράτος. Οσο για τη γειτονιά, που πολλοί λένε ότι χάνεις αν πας σε ιδιωτικό,διαφωνώ.Είναι θέμα κοινωνικότητας των γονιών. Επίσης το παιδί μπορεί να έχει επαφή με τα παιδιά της γειτονιάς μέσω εξωσχολικών δραστηριοτήτων».

Αντίθετα με την Κλειώ, για την Αγγελική Αναστασοπούλου, μηχανικό ηλεκτρονικών υπολογιστών και μητέρα δύο παιδιών 10 και 12 ετών, «το δημόσιο ενισχύει αποφασιστικά τον σύνδεσμο της οικογένειας με τη γειτονιά». Παραδέχεται όμως ότι ρόλο στην απόφασή της να στείλει τα παιδιά της στο δημόσιο έπαιξε το γεγονός ότι δεν ζει σε μια προβληματική περιοχή αλλά στα βόρεια προάστια. «Το προβληματικό σημείο στα δημόσια σχολεία συνοψίζεται στη φράση:στο ιδιωτικό δουλεύει το σύστημα, στο δημόσιο δουλεύει ο δάσκαλος». Επίσης ένα ακόμη συν στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι ότι δεν χάνονται διδακτικές ώρες. Ο γιος μου στο γυμνάσιο έχει συνέχεια κενά από δευτερεύοντα κι όμως μεγάλης σημασίας μαθήματα, όπως τα καλλιτεχνικά ή η φυσική αγωγή».

Για την Αντριάννα Διαμαντοπούλου , τελειόφοιτο Ιατρικής, τεχνολόγο ιατρικών εργαστηρίων και μητέρα δύο παιδιών, το δημόσιο σχολείο έγινε κομμάτι της ζωής της: πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Κρυστάλλειου Δημοτικού Πεντέλης, δίνει καθημερινούς αγώνες για να γίνονται εξωσχολικές δραστηριότητες, για να απομακρυνθούν τα κοντέινερ που φιλοξενούν μαθητές...

«Επέλεξα το δημόσιο γιατί πιστεύω ότι η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό, νιώθω πολύ άσχημα να την εξαγοράσω» λέει, αν και παραδέχεται ότι υπάρχουν τομείς όπου σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά: « Αν πέσεις σε έναν προβληματικό δάσκαλο δεν μπορείς να κάνεις τίποτε. Ζήσαμε πέρυσι ένα περιστατικό... φτάσαμε ως το υπουργείο Παιδείας αλλά λύση δεν δόθηκε. Αν όμως είναι να πετύχεις δάσκαλο με ψυχή, πιστεύω ότι θα τον πετύχεις στο δημόσιο. Η άποψή μου για τα ιδιωτικά σχολεία είναι ότι δεν δίνουν στο παιδί την εικόνα της πραγματικής ζωής, αντίθετα με τα δημόσια όπου συνυπάρχει κανείς με το διαφορετικό, το αλλόθρησκο, το παιδί μιας άλλης εθνικότητας. Ετσι το παιδί κοινωνικοποιείται όπως απαιτεί η ζωή».


Παραπαιδεία και φροντιστήριο
Στο πειραματικό λύκειο συναντήσαμε μια μητέρα της οποίας ο 18χρονος γιος παίρνει φέτος απολυτήριο. Θα παραδεχτεί- ζητώντας να μη δημοσιευτεί το όνομά της- ότι σχεδόν παρακαλάει να γίνει καμιά κατάληψη για να καθήσει ο γιος της στο σπίτι και να διαβάσει τα του φροντιστηρίου. Το ίδιο συμβαίνει και στα ιδιωτικά. Μόνο που εκεί το τίμημα είναι διπλό: δίδακτρα και αμοιβή καθηγητή για ιδιαίτερα. Οι μαθητές κάνουν όλες τις επιτρεπόμενες απουσίες προς το τέλος της τρίτης λυκείου προκειμένου να διδαχτούν την εξεταστέα ύλη από τους φροντιστές, που ενίοτε ανήκουν στον κύκλο των ίδιων των καθηγητών των (ιδιωτικών) σχολείων.

Καθηγήτρια σε φροντιστήριο μαθηματικών με μεγάλο κύκλο ιδιαίτερων μαθημάτων- τα στοιχεία της οποίας είναι στη διάθεση της εφημερίδας- περιγράφει «μαφία» καθηγητών οι οποίοι εργάζονται σε ιδιωτικά σχολεία και ανταλλάσσουν μεταξύ τους μαθητές για ιδιαίτερα με εξαιρετικά υψηλές αμοιβές. Και συμβουλεύει τους γονείς να προτιμούν σε αυτή την περίπτωση τα δημόσια γυμνάσια και λύκεια. «Για την κατάσταση φταίει το έλλειμμα των δημοσίων που οδηγεί τους μαθητές στα φροντιστήρια συμπαρασύροντας στο κλίμα ανταγωνισμού και τους μαθητές των ιδιωτικών» εξηγεί.

Από τη μεριά του ο κ. Γείτονας θεωρεί υπεύθυνο για την άνθηση της παραπαιδείας το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια: « Αν άφηναν τα πανεπιστήμια να επιλέξουν τους φοιτητές δεν θα συνέβαινε αυτό» λέει και ολοκληρώνει τον συλλογισμό του: «Το σχολείο έχασε την ανθρωπιστική του αποστολή. Δεν διαμορφώνουμε έλληνες ευρωπαίους, πολίτες του κόσμου, αλλά μηχανές που αποστηθίζουν τύπους Φυσικής και Μαθηματικών προκειμένου να πάρουν διαπιστευτήρια για εγγραφή στο Πανεπιστήμιο».

«Το μυαλό δεν είναι δοχείο για γέμισμα αλλά φωτιά για άναμμα» έγραψε ο Πλούταρχος (45 μ.Χ.-120 μ.Χ. περίπου)- γραμμένο σήμερα και με σπρέι σε τοίχο της Αθήνας από κάποιον μαθητή που θα ήθελε το μυαλό του να σπιθίζει.


ΑΕΙ ή ΙΒ;
Ποιος τα πηγαίνει καλύτερα στις πανελλαδικές εξετάσεις; ο απόφοιτος δημοσίου ή ιδιωτικού λυκείου; Οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας αδυνατούν να απαντήσουν. Στη Διεύθυνση Οργάνωσης και Διεξαγωγής Εξετάσεων δεν υπάρχουν στοιχεία, ενώ τυχόν έρευνες που έγιναν για το υπουργείο δεν δημοσιεύονται παρά μόνο με εντολή γενικού γραμματέα ή υφυπουργού. Ο κ. Μιχάλης Κουρουτός, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας, ισχυρίζεται ότι πολλά ιδιωτικά σχολεία έχουν 99 στους εκατό επιτυχόντες στις πανελλαδικές εξετάσεις...

Ενας μικρός αριθμός γόνων ευκατάστατων οικογενειών θα απόσχει από τον ελληνικό θεσμό προκειμένου να συμμετάσχει στις εξετάσεις για το Διεθνές Απολυτήριο (Ιnternational Βaccalaureate: Διεθνές Απολυτήριο).

Το ΙΒ ανοίγει τις πόρτες των πιο ισχυρών πανεπιστημίων του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου και του Χάρβαρντ. Το μπακαλορεά είναι ο λόγος που πολλοί γονείς επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση σε κάποιο από τα μεγάλα σχολεία που προσφέρουν το δημοφιλές διετές πρόγραμμα. Οι γονείς κάνουν συχνά αιματηρές οικονομίες για να εξασφαλίζουν το ποσό που φτάνει σε ορισμένα σχολεία και τα 30.000 ευρώ.


Οι πληγές των δημοσίων
Το δημόσιο σχολείο αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, ελλείψει χρημάτων και σχεδιασμού. Ο δάσκαλος βρίσκεται στο απυρόβλητο κατέχοντας μια «ισόβια» θέση.

Οπως μας εξηγεί ο κ. Βασίλης Πετρόπουλος, προϊστάμενος του 6ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α΄ Αθήνας, «στέλνονται στο υπουργείο λίστες με ονόματα εκπαιδευτικών που δεν κάνουν σωστά το έργο τους αλλά δεν γίνεται τίποτε. Ακατάλληλοι άνθρωποι συνεχίζουν να διδάσκουν. Αλλο πρόβλημα είναι οι ελλείψεις δασκάλων».

Ο κ. Φωκίων Συρέλης, διευθυντής του 2ου Πειραματικού Λυκείου Αθηνών, γνωστού για τις εξαιρετικά επιτυχημένες θεατρικές, λογοτεχνικές και μαθηματικές δράσεις του, παραδέχεται ότι «δεν έχουμε καμιά αρμοδιότητα. Δεν μπορούμε να επέμβουμε πουθενά».

Ελπίζει σε ένα σύστημα αξιολόγησης που θα βάλει τέλος στη χαλαρότητα. Ξεναγώντας μας στους χώρους του λυκείου σχολιάζει την ανυπαρξία υποδομών. Είναι ένα τετραώροφο κτίριο του οποίου οι σκάλες «απαγορεύουν» την πρόσβαση στις τάξεις σε άτομα με κινητικά προβλήματα. Επίσης, δεν διαθέτει χώρους άθλησηςόπως πολλά άλλα σχολεία...

Βέβαια τίποτε από αυτά δεν βλέπει κανείς όταν κάνει πλοήγηση στην ιστοσελίδα του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ www. osk.gr). Μόνο αν ψάξει καλύτερα στις ηλεκτρονικές σελίδες μαθαίνει, για παράδειγμα, ότι το κοντέινερ που βρίσκεται στο 15ο δημοτικό σχολείο στο Κολωνάκι θα μείνει για ακόμη 810 μέρες.