Αν ίσχυε για την περίπτωση της ελληνικής χρεοκοπίας η ρήση, πως το ταμπλό λέει πάντα την αλήθεια, τότε θα υπήρχαν ενδείξεις πως κάποιο σχέδιο βρίσκεται σε εξέλιξη.

Φοβάμαι όμως πως για τα κράτη οι κανόνες είναι διαφορετικοί απ’ ό,τι ισχύει στις μετοχές και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις...

Αίσθηση έκαναν την εβδομάδα που πέρασε οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού οικονομικών Β. Σόιμπλε για το αναπόφευκτο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Τις επόμενες μέρες βέβαια μίλησε για παρερμηνεία των δηλώσεών του.

Υπάρχει μια καταιγιστική αναζωπύρωση της συζήτησης για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σε όλα τα διεθνή μέσα. Το ίδιο γίνεται και στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Βλέπε δηλώσεις, Κ. Σημίτη, Β. Παπανδρέου κλπ.

Όλο αυτό το σκηνικό οδήγησε τα spreads σε νέο ρεκόρ και φυσικά στη διατήρηση και εμβάθυνση των εκπτώσεων των ελληνικών ομολόγων που προσφέρονται στη δευτερογενή αγορά.

Αν κάποιος δεν γνώριζε την ανικανότητα του συνόλου  της ελληνικής πολιτικής σκηνής θα μπορούσε να υποθέσει πως λαμβάνει χώρα μια αναδιάρθρωση χρέους, μέσω της επαναγοράς μέρους του από τις διεθνείς αγορές.

Το σενάριο σκαλώνει... 

Το σενάριο αυτό όμως σκαλώνει στο ποιος βάζει τα μετρητά, αφού οι μέχρι τώρα αποφάσεις της ευρωζώνης δεν επιτρέπουν σε κάποιο οργανισμό να διαχειριστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο κεφάλαια που προέρχονται από κρατικά ταμεία της ευρωζώνης.

Το παραπάνω σενάριο ενίσχυσαν οι γραμμές στην πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ που ανέφεραν την αγορά ελληνικού χρέους από ελληνικές μη τραπεζικές οντότητες...

Τον περασμένο Ιανουάριο μεταξύ των προτάσεων που ακούστηκαν στα πλαίσια της οριστικής λύσης του προβλήματος χρέους της ελληνικής περιφέρειας, ήταν και αυτή του δανεισμού της Ελλάδας για επαναγορά του χρέους από τη δευτερογενή στη σχετική έκπτωση που προσφέρεται εκεί αυτό.

Τότε τα spreads άρχισαν να μειώνονται αλλά στην συνέχεια η συνάντηση κορυφής δρομολόγησε κάποιες αποφάσεις στο γνωστό συμβιβαστικό ύφος της ευρωζώνης, οι οποίες επί της ουσίας ανέβαλλαν  τις οριστικές αποφάσεις για την συνάντηση του Ιουνίου ή το απώτερο μέλλον.

Οι προτάσεις  για «αναίμακτη» αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μέσω επαναγοράς του με έκπτωση από τη δευτερογενή αγορά, αντικρούστηκαν από το πολύ σωστό επιχείρημα, πως αν αποφασιζόταν επισήμως από την ευρωζώνη να δώσει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό τη δυνατότητα δανεισμού της Ελλάδας για επαναγορά του χρέους από την δευτερογενή, αυτόματα η έκπτωση με την οποία προσφέρονται εκεί τα ελληνικά ομόλογα θα εκμηδενιζόταν. Οπότε κάτι τέτοιο θα ήταν δώρο-άδωρο...

Αν δεν είχαμε να κάνουμε με κράτη και πολιτικές διοικήσεις, αλλά με ιδιώτες, το σενάριο «τρομοκράτησης» των ομολογιούχων του ελληνικού χρέους με σκοπό να το ξεφορτωθούν με έκπτωση θα είχε βάση καθώς οι ιδιώτες διαθέτουν «ευελιξία» για παρόμοιους χειρισμούς και αποφάσεις. Κάτι που δεν διαθέτουν δημόσιοι λειτουργοί και οι διεθνείς οργανισμοί...

Με λίγα λόγια, με βάση την εκτίμηση πως το ταμπλό λέει πάντα την αλήθεια οι ενδείξεις συνηγορούν πως κάτι συμβαίνει. Το ζήτημα είναι ότι το σκηνικό της ελληνικής χρεοκοπία δεν παίζεται σε κάποιο ταμπλό, αλλά εξαρτάται από πολιτικούς που δεν έχουν διοικήσει ούτε περίπτερο και είναι υπόλογοι σε κοινοβουλευτικούς ελέγχους...

Μακάρι να κάνω λάθος...

ΟΔΔΗΧ... 

Η μεταφορά αρμοδιοτήτων από το Γενικό Λογιστήριο στον ΟΔΔΗΧ σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του ελληνικού χρέους έχει σηκώσει τις διαμαρτυρίες των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος.

Δημοσιεύματα θέλουν την μεταφορά αυτή να στοχεύει στην επαναγορά χρέους από τη δευτερογενή αγορά με έκπτωση -30% που προσφέρεται εκεί...

Τέλος

Μια αναδιάρθρωση με «κούρεμα» δεν είναι πανάκεια ούτε είναι κάτι που εξαρτάται μονομερώς από εμάς. Αν το επιχειρήσουμε τώρα θα μοιάζει με το να τραβάμε τη σκανδάλη σε παιγνίδι ρώσικης ρουλέτας με τα δυο τρίτα των θαλαμών γεμάτα...

Αν το επιχειρήσουμε αργότερα με πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι σαν να τραβάμε τη σκανδάλη με μια θαλάμη γεμάτη...

2) Οι τρεις κατηγορίες των ελληνικών μετοχών...

Οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού την Παρασκευή έμοιαζαν με εκθέσεις ιδεών. Επιπλέον για άλλη μια φορά επέλεξε να αναβάλει για μετά το Πάσχα περί τα μέσα Μάη, την ανακοίνωση συγκεκριμένων μέτρων.

Η μόνη  εξέλιξη των τελευταίων ημερών που μπορεί να χαρακτηριστεί θετικό βήμα είναι η είδηση της αναβάθμισης του ρόλου του Ευ. Βενιζέλου σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό.

Αυτό υπό την προϋπόθεση ότι συνιστά αλλαγή προσανατολισμού των εσωτερικών ισορροπιών στο κυβερνών κόμμα από το συντηρητικό «βαθύ» κόμμα προς την μερίδα εκσυγχρονιστών που διαθέτουν ισχυρότερη διάθεση για μεταρρυθμίσεις.

Το ερώτημα είναι αν μια αλλαγή της κυβερνητικής σύνθεσης είναι αρκετή για να βγάλει την κυβέρνηση από το τέλμα και να δώσει ώθηση στις μεταρρυθμίσεις.

Η χρηματιστηριακή αγορά με τη διορθωτική κίνηση της προηγούμενης εβδομάδας φαίνεται να είχε προεξοφλήσει τον «άσφαιρο» χαρακτήρα των ανακοινώσεων. Το γεγονός πως δεν έγραψε νέα χαμηλά έτους είναι παρήγορο.

Με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα η συνάντηση κορυφής της ευρωζώνης τον Ιούνιο ίσως κρύβει κάποιες εκπλήξεις καθώς κλιμακώνεται η πίεση των αγορών επί της Ελλάδας και του νότου...

Το ζήτημα της λύσης του προβλήματος της ελληνικής χρεοκοπίας όμως παραμένει κατά ένα σημαντικό ποσοστό ζήτημα μεταρρυθμίσεων και αναδόμησης του ελληνικού δημοσίου και κατά ένα μικρότερο ζήτημα αναδιάρθρωσης του χρέους με επιμήκυνση, κούρεμα, ή επαναγορά...

Η ελληνική  χρηματιστηριακή αγορά

Θα μπορούσαμε να χωρίσουμε την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά σε τρεις κατηγορίες μετοχών με ανάλογα ενδιαφέροντα για την κάθε μια αυτή τη περίοδο:

Οι τράπεζες

Περικλείουν μεγάλο ρίσκο καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που τους δημιουργεί η κατοχή σημαντικών θέσεων σε ελληνικά ομόλογα αλλά και η αύξηση των επισφαλειών λόγω της κρίσης. Οι μετοχές των τραπεζών ενώ περικλείουν σημαντικό ρίσκο για τους μετόχους είναι εύκολο να πρωταγωνιστούν σε μικρά ράλι ανάλογα με τις αποφάσεις της ευρωζώνης για την αντιμετώπιση του χρέους.

Οι εξωστρεφείς μετοχές... 

Πρόκειται για μετοχές εταιρειών των οποίων οι πωλήσεις άνω του 60% κατευθύνονται σε ξένες αγορές. Οι μετοχές των εταιρειών αυτών έχουν πληγεί λόγω του γενικότερου εγχώριου κλίματος, των κυβερνητικών παλινωδιών και της υψηλής φορολόγησης των μερισμάτων. Εξαρτώνται όμως λίγο από την εσωτερική αγορά και αποτελούν σχετικά ασφαλέστερο μακροπρόθεσμο καταφύγιο για όποιον αποταμιευτή δεν θέλει να έχει όλα τα «αυγά» του στο ελληνικό καλάθι. Έναν κίνδυνο που αντιμετωπίζει αυτή η κατηγορία είναι μια διεθνής ύφεση.

Τα κρατικόχαρτα... 

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι το κακό επιχειρηματικό κλίμα που διώχνει τις επενδύσεις και έξοδος από την κρίση δεν διαφαίνεται αν δεν αντιμετωπιστεί αυτό και δεν προσελκυστούν επενδύσεις.

Η αιχμή του δόρατος της προσέλκυσης επενδύσεων είναι οι αποκρατικοποιήσεις και το άνοιγμα των αγορών. Μπορεί αυτή τη στιγμή οι συσχετισμοί των πολιτικών δυνάμεων να φαίνονται συμπαγείς εναντίον των αποκρατικοποιήσεων, αλλά όσο θα βαθαίνει η κρίση και θα αυξάνεται η ανεργία το τοπίο θα αλλάζει κάτω από την πίεση της πραγματικότητας.

Είναι θέμα χρόνου, όχι απλά να πουληθούν μετοχές των εισηγμένων κρατικών ιερών αγελάδων, αλλά να παραχωρηθεί και το management σε ιδιώτες. Αυτό για τις περισσότερες εταιρείες θα σημάνει απελευθέρωση δυνάμεων και μεγέθυνση. Για τις αγορές επίσης Βλέπε:Ελαφρά βελτίωση εντός, ελαφρά επιδείνωση εκτός...
3) Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή ούτε Ισημερινός...

Αν "πέσει" θα φύγουμε όλοι μετανάστες...

Κύριε Στούπα καλή σας ημέρα.

Θα ήθελα να μας πείτε αν είναι δυνατόν για ποιό λόγο δεν αναφέρετε το παράδειγμα της Αργεντινής όπου από ό,τι είδα -σε κάποια εκπομπή εξάντας αν θυμάμαι καλά-  μετά τις αποκρατικοποιήσεις και ό,τι άλλο τέλος πάντων επέβαλε το ΔΝΤ το χρέος αυξήθηκε κατά πολύ περισσότερο;

Επίσης γιατί δεν αναφέρεστε στο παράδειγμα του Ισημερινού που πέταξε στην κυριολεξία έξω ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα και είναι -όπως  λένε σήμερα- σε πολύ καλύτερη μοίρα;

Γιατί επίσης σας φταίνε συνεχώς οι δημόσιοι υπάλληλοι και δε λέτε ότι μειώνεται συνεχώς το ΦΠΑ στις μεγάλες επιχειρήσεις ή ότι εσείς οι δημοσιογράφοι δεν πληρώνετε ΦΠΑ (? !).

Εγώ σας πληροφορώ ότι δουλεύω σε σώμα ασφαλείας και το νυχτερινό (το οποίο μπορεί και να είναι 24ωρο, που ταυτόχρονα μπορεί να κυνηγάω Τούρκους λαθρέμπορους) παίρνω περίπου 22 ευρώ καθαρά!!!!!!!

Και επίσης αντί να κατηγορείτε τους Δημοσίους Υπαλλήλους γιατί δεν λέτε ότι οι πολιτικοί δεν έχουν υποστεί μειώσεις αποδοχών αλλά αντίθετα παίρνουν αυξήσεις;

Και πότε επιτέλους θα πάει ένας μέσα;

Απάντηση: Αυτά που είδατε στην τηλεόραση είναι πιστεύω αυτά που θα θέλατε να δείτε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε όλοι μας.

Για την Αργεντινή π.χ. ξέχασαν να σας δείξουν πως οι καταθέτες δεν έχουν πάρει ακόμη τα χρήματά τους από τις τράπεζες. Ξέχασαν επίσης να λάβουν υπόψη πως η Αργεντινή είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς τροφίμων. Πάντα ήταν... Αυτό είχε δυο συνέπειες. Πρώτον: όταν η χώρα αποκλείστηκε από τις αγορές λόγω χρεοκοπίας, μπορούσε να θρέψει μόνη της τον πληθυσμό της.

Δεύτερον: Η χώρα βοηθήθηκε να βγει από την κρίση τα τελευταία χρόνια επειδή οι τιμές των τροφίμων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και έτσι εισρέει συνάλλαγμα...
Η Ελλάδα το 2010 είχε εξαγωγές 16 δισ. ευρώ και εισαγωγές 46 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει πως αν βγαίναμε από τις αγορές λόγω «κουρέματος» ή παύσης πληρωμών θα είχαμε ληστείες μετά φόνου για μια κονσέρβα ή ένα κιλό φακές.
 
Ο Ισημερινός κατήγγειλε το επαχθές χρέος γιατί το είχαν δημιουργήσει δικτάτορες που με πραξικόπημα παραβίασαν την λαϊκή βούληση. Θα πάει τους πιστωτές στα διεθνή δικαστήρια με αυτό το επιχείρημα. Σε εμάς το χρέος το δημιούργησαν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Με ποιο νομικό επιχείρημα θα απαιτήσουμε να μην το πληρώσουμε; (Και κατ’ αυτή την έννοια μαζί τα φάγαμε...).
 
Επιπλέον ο Ισημερινός εξάγει πετρέλαιο και αυτό σημαίνει πως μπορεί να έχει πρόσβαση σε ρευστό όσο είναι εκτός αγορών. Ακόμη το εμπορικό ισοζύγιο του Ισημερινού (εξαγωγές-εισαγωγές) είναι ισοσκελισμένο.  Υπάρχει μια μερίδα συμπατριωτών μας που είτε από άγνοια είτε από σκοπιμότητα υποστηρίζουν αυτά τα σενάρια μονομερώς αποκρύπτοντας την πλήρη εικόνα.

Ο καθένας από εμάς έχει ατομική ευθύνη να μορφώνει άποψη και να ξεχωρίζει τα παραμύθια από την αλήθεια και στη συνέχεια να αμφισβητεί. Να αμφισβητεί ακόμη και τον εαυτό του... Αυτή είναι η αρχή μου.

Πληρώνω ΦΠΑ 23%... Είμαι υπέρ της κατάργησης του αγγελιόσημου που πάει στο ταμείο των δημοσιογράφων και πληρώνετε εσείς, γιατί το θεωρώ καταχρηστικό και γι΄ αυτό δεν κάνω χρήση του.

Δεν έχω καμιά αντίρρηση οι άνθρωποι που δουλεύουν περισσότερο να πληρώνονται περισσότερο, είτε στον δημόσιο τομέα είναι αυτοί είτε στον ιδιωτικό. Το γεγονός πως πληρώνονται και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες που δεν κάνουν τίποτα, επειδή κάποιος τους διόρισε κάπου για να τον ψηφίσουν, μας στερεί τη δυνατότητα σαν κοινωνία να πληρώνουμε καλύτερα αυτούς που προσπαθούν.  Και έτσι να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα και λιγότερους φόρους...

Πράγματα επωφελή και τα δύο...

Το πότε επιτέλους θα πάει ένας μέσα, το αναρωτιέμαι κι εγώ...  Προσυπογράφω τις μειώσεις μισθών των πολιτικών και των χρηματοδοτήσεων που λαμβάνουν τα κόμματα. Έχω γράψει πως μια λύση σε αυτή τη χώρα θα ήταν ένα πόθεν έσχες για όλους, ξεκινώντας από τους πολιτικούς και τους πραιτοριανούς στον κρατικό μηχανισμό και τον ιδιωτικό τομέα. Όποιου τα φορολογημένα εισοδήματα δεν καλύπτουν τα περιουσιακά στοιχεία των τελευταίων 20 ετών να δημεύονται...