Τόσες ομορφιές!
Πως είναι δυνατόν να χωράνε σε έναν τόπο;
Τόση ιστορία!
Πως είναι δυνατόν να την αγνοούμε;
Τόση απόγνωση;
Πως είναι δυνατόν να μην τη νιώθουμε;
Ελλάδα... πατρίδα μου...
Δεν σου αξίζουμε οι Νεοέλληνες...
Δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
Αφηνόμαστε στα πάθη μας.
Πόσο ν' αντέξεις;
Δικαίως μας εγκαταλείπεις.
Δεν σου αξίζουμε!
Οι Θεοί κλαίνε για την κατάντια μας και μεις χορεύουμε σε ρυθμούς ξενόφερτους.
Αλυσοδεμένοι χορεύουμε και το γλεντάμε!
Τόση πλάνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου