: Απεικάσματα σκέψης: Πίστη και η εμπιστοσύνη. Ποιούς εξυπηρετούν;
Yπάρχει μια πικρή αλήθεια στη ζωή, που ανακάλυψα ταξιδεύοντας ανατολικά και δυτικά.

Οι μόνοι που πραγματικά πληγώνουμε είναι αυτοί που αγαπάμε περισσότερο. Κολακεύουμε όσους γνωρίζουμε ελάχιστα. Ευχαριστούμε τον περαστικό επισκέπτη. Ενώ χτυπάμε απερίσκεπτα όσους μας αγαπούν περισσότερο. 

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Πίστη και η εμπιστοσύνη. Ποιούς εξυπηρετούν;

Τα σχολεία κατασκευάζουν πειθήνιους ανθρώπους – υπηκόους - με την διαδικασία της εκπαίδευσης και το εργαλείο που χρησιμοποιείται είναι η πληροφορία. Αυτοί που διαχειρίζονται τις πληροφορίες, μας ενσταλάζουν μέσα στα αθώα κεφάλια μας, με την βοήθεια όλων των θεσμών, που μας διαπαιδαγωγούν, ότι η πίστη και η εμπιστοσύνη είναι αρετές. Αν βέβαια είναι υψηλές αρετές πρέπει να είναι απαραίτητες. Όταν κάποιος πιστεύει και εμπιστεύεται, λέμε ότι είναι καλός άνθρωπος. Για να ασκήσουμε την πίστη και την εμπιστοσύνη, οι διαχειριστές των πληροφοριών καθιέρωσαν το μάθημα των θρησκευτικών. Ποιοί όμως ωφελούνται από την εμπιστοσύνη;

Όταν πηγαίνουμε σε μια τράπεζα να πάρουμε χρήματα, η έκκληση μας στην εμπιστοσύνη, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα στον τραπεζοϋπάλληλο. Οι τραπεζίτες λοιπόν δεν εκτιμούν την πίστη και την εμπιστοσύνη. Όσο πλουσιότερος είναι ο άνθρωπος τόσο περισσότερο φροντίζει να κάνει συμβόλαια. Όταν έχουμε υπογράψει ένα συμβόλαιο είτε από ανάγκη είτε από άγνοια και δεν μπορούμε να τηρήσουμε τους όρους, ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, αστυνομία, δικαστήρια, και ο στρατός ακόμα, υποστηρίζουν τον πλούσιο έμπορο και τον τραπεζίτη. Για τον τραπεζίτη, και τον πλούσιο έμπορο είναι περιττό να δείχνουν εμπιστοσύνη. Την παίρνουν δεν την δίνουν.

Από την συμπεριφορά των ισχυρότερων ομάδων της κοινωνίας μας, συμπεραίνουμε, ότι είναι ευκολότερο να δίνεις εμπιστοσύνη παρά να την παίρνεις και το κυριότερο η εμπιστοσύνη πηγαίνει από τον αδύνατο στον πιο δυνατό και όχι αντίθετα. Οι δυνατοί επαφίενται στην βία και στην άγνοια παρά στην εμπιστοσύνη και σχεδόν ποτέ δεν βγάζουν λόγους χωρίς να ζητούν εμπιστοσύνη απ΄ όλους όσους εξαρτώνται από αυτούς. Αυτό κάνουν οι γονείς με τα παιδιά τους, οι δάσκαλοι με τους μαθητές τους, οι επιχειρηματίες με τους εργάτες, και οι πολιτικοί με τους ψηφοφόρους. Οι ίδιοι βέβαια, δεν χρειάζεται να δείχνουν εμπιστοσύνη, ωστόσο, έχουν ανάγκη την εμπιστοσύνη των άλλων.

Αυτό βέβαια γίνεται, επειδή η εμπιστοσύνη είναι φτηνότερη από την άσκηση βίας. Για την άσκηση βίας χρειάζονται άνθρωποι που θα πρέπει να εμπιστεύονται εκείνους που τους λένε, ότι η χρήση βίας είναι καλή πράξη. Αν δεν έχει κανείς τέτοιους ανθρώπους στην διάθεσή του, τότε τα κλομπ, οι σφαίρες, τα όπλα, οι αύρες, τα τανκ είναι για τα σκουπίδια.

Ένας ελάχιστος βαθμός εμπιστοσύνης είναι απαραίτητος για να διατηρηθεί η αδικία. Όταν οι ιδιόκτητες διαμερισμάτων και επαγγελματικών στεγών, ζητούν ολοένα και περισσότερα χρήματα για τα ενοίκια, επιβάλλοντας την θέληση τους σε χιλιάδες οικογένειες έχουν πίσω τους αστυνομικούς , δικαστικούς κλητήρες, δικαστές και βουλευτές, που έχουν εμπιστοσύνη στην αντίληψη, ότι είναι δίκαιο να πλουτίζει κανείς από την ζωτική ανάγκη της στέγης και άδικο ν’ αντιστέκεται κανείς σ’ αυτό το είδος πλουτισμού. Επομένως η πίστη και η εμπιστοσύνη είναι ουσιώδεις προϋποθέσεις για την λειτουργία ενός συστήματος πλουτισμού.

Ο άνθρωπος που έχει εμπιστοσύνη μπορεί να την πάθει πιο εύκολα από έναν που σκέπτεται υπολογιστικά. Όποιος δεν έχει πρόθεση να μας εξαπατήσει δεν χρειάζεται την εμπιστοσύνη μας. Πολλές φορές έχω ακούσει την μπούρδα, ότι ή έλλειψη της εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων δηλητηριάζει την συνύπαρξή τους! Το γεγονός ότι οι επιχειρηματίες επαφίενται σε συμβόλαια και όχι στην εμπιστοσύνη δηλητηριάζει την σχέση τους; Απεναντίας η ασφάλεια του συμβολαίου κάνει πιο αβίαστες τις σχέσεις τους. Δεν έχουν λόγο να δυσπιστούν, είναι εξασφαλισμένοι. Η ασφάλεια του συμβολαίου δημιουργεί κοινά συμφέροντα. Δεν χρειάζονται την εμπιστοσύνη.

Οι υποτακτικοί δεν έχουν στρατιώτες. Οι πλουτοκράτες μπορούν με τον στρατό, την αστυνομία ή την πείνα, να αναγκάσουν τους υποτακτικούς να δουλέψουν για λογαριασμό τους. Όταν η αδυναμία του υποτακτικού και η δύναμη του αντιπάλου του είναι μεγάλες, μοιραία ο υποταχτικός θα καταφύγει στην πίστη και την εμπιστοσύνη. Επειδή δεν μπορεί ν’ αμυνθεί, έχει εμπιστοσύνη ότι ο αντίπαλος δεν θα φτάσει στα άκρα.

Η ανθρωπιά κάνει περιττή την εμπιστοσύνη. Η απανθρωπιά χρησιμοποίει τα εργαλεία της πίστης και της εμπιστοσύνης. Για να καταπολεμήσουμε την απανθρωπιά, θα πρέπει να αποβάλουμε αυτές τις συνήθειες απέναντι στους δυνατούς και να αποκτήσουμε την συνήθεια να ρωτάμε και να υπολογίζουμε.
Είναι ολέθριο για την ζωή μας να πιστεύουμε ότι οι πληροφορίες που δεχόμαστε στο σχολείο, ανταποκρίνονται στα συμφέροντά μας.
Αντί να εμπιστευόμαστε το μάθημα θα πρέπει να το ελέγχουμε.
Πρέπει να ξέρουμε αν οι προγραμματιστές της παιδείας μας, μάς εξαπατούν.
Δεν μπορούμε ν’ αρκεστούμε στις διαβεβαιώσεις τους, ότι δεν μας κοροϊδεύουν, γιατί αυτές τις διαβεβαιώσεις τις έδιναν σ’ όλες τις γενιές. Και όλες τις γενιές τις κορόιδεψαν. Για πιο λόγο θα κάνουν εξαίρεση μ’ εμάς τάχα, αν δεν κάνουμε εμείς την εξαίρεση;
Παρακαλώ σημειώστε ότι αν και δεν φαίνονται τα κουμπιά προσθήκης emoticon και φατσούλες μπορείτε πάντα να τα χρησιμοποιείτε

Δεν υπάρχουν σχόλια: