Από μικρή αγαπούσα την λογοτεχνία. Απίστευτη ήταν η χαρά μου όταν δίπλα στο σπίτι μας ξεπήδησε από το πουθενά η δημοτική βιβλιοθήκη. Κάθε δυο εβδομάδες δανειζόμουν τρία βιβλία τουλάχιστον. Εκεί γνώρισα πολλούς σημαντικούς ανθρώπους… πολλούς φιλοσόφους της ζωής. Και όλοι έθεταν πάντοτε το ίδιο ερώτημα: «Τι είναι η ευτυχία;»
Αργότερα τους σπούδασα και προσπάθησα να εμβαθύνω στη σκέψη τους. Αδυνατώ μέχρι και σήμερα να το κάνω… και ακόμα ψάχνω την ευτυχία…
Πολυδιάστατη η έννοια της ευτυχίας….
Ο Μάρκος Τερέντιος Βάρρο και αργότερα ο Αυγουστίνος κατέγραψαν 289 απόψεις για το τι σημαίνει ευτυχία, αυτή η έννοια που αποτελεί την έγνοια όλων, ενώ παράλληλα γεννά απορίες και ερωτήματα ως προς τη φύση, τις ιδιότητες και κυρίως την επίτευξη ή απόκτησή της. Η ευτυχία είναι συναίσθημα, διάθεση ή βίωμα; Είναι στόχος, πορεία ή ουτοπία; Και τι καθορίζει την ευτυχία μας ή την έλλειψή της; Ποιες μορφές μπορεί να πάρει και σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο επηρεάζει την επικοινωνία μας με τους άλλους;
Είναι διαρκής ή εξαντλείται σε στιγμές;
Στιγμές… μόνο στιγμές είναι η ευτυχία… όπως…
Να πέφτεις για ύπνο και να αγκαλιάζεις φρεσκοπλυμένα μυρωδάτα σεντόνια, να σε σκεπάζει κάποιος μέσα στη νύχτα… Να ξυπνάς το πρωί δίπλα του… να τον αγγίζεις… να τον μυρίζεις και να σου ψιθυρίζει σ’ αγαπώ… Να μοσχοβολάει το σπίτι φρεσκοψημένο κέικ, να αγγίζεις μια ζεστή κούπα καφέ, όταν έξω χιονίζει. Να νιώθεις το νερό να πέφτει με δύναμη πάνω στο πρόσωπο σου και να μη φοβάσαι…
Να νιώθεις τον ήλιο , καθώς ξεπηδά μέσα από τις φυλλωσιές των δέντρων. Να κόβεις ένα φρούτο από την αυλή, να μοσχοβολάει ο τόπος λεβάντα και βασιλικό, να ακούς τα πουλιά ελεύθερα να πετούν στον ουρανό και να φαντάζεσαι πως τα σύννεφα γίνονται δράκοι και πριγκίπισσες. Να νιώθεις το απαλό άγγιγμα μιας πεταλούδας πάνω στο χέρι σου και να πιστεύεις πως εξαιτίας της όλα θα πάνε καλά. Να ακούς το γέλιο ενός μικρού παιδιού , να σε κοιτά και να χαμογελά.
Να νιώθεις στα χείλη σου την αλμύρα της θάλασσας και το νοτιά να σου στεγνώνει τα μαλλιά. Να αιωρείσαι στο νερό και να μη βουλιάζεις από τις σκέψεις σου...απλά να νιώθεις ελεύθερος . Να παίζεις με τα κύματα και να κάνεις πράγματα που δεν ταιριάζουν στην ηλικία σου. Να χώνεις τα πόδια σου στην άμμο και να γίνεσαι ένα με τη γη που σε γέννησε. Να μαζεύεις βότσαλα και κοχύλια και να σκέφτεσαι με τις ώρες ποιο είναι πιο όμορφο.
Να είσαι στο χείλος του γκρεμού και να νιώθεις κυρίαρχος του κόσμου και νικητής. Να ανοίγεις τα χέρια και να αγκαλιάζεις τον ορίζοντα και εκεί ψηλά καθώς νυχτώνει, εσύ να μετράς τα αστέρια και να πιστεύεις πως αν πέσει ένα, τα όνειρα σου θα γίνουν πραγματικότητα… και να τα ζεις όλα αυτά..ακόμα κι αν δεν έχεις το φως σου, για να τα δεις.
Στιγμές είναι η ευτυχία… μικρές στιγμές….
Σκεφτείτε πόσο ευτυχισμένοι είμαστε κάθε μέρα, χωρίς να το καταλαβαίνουμε…
2 σχόλια:
Όντως η ευτυχία είναι μικρές στιγμές. Δυστυχώς η κατάσταση που επικρατεί στην ζωή μας είναι εκτός ελέγχου και καλούμαστε καθημερινά να κινούμαστε σε ξέφρενους ρυθμούς για την επιβίωση μας με αποτέλεσμα να χάνουμε λόγω έλλειψης χρόνου αυτές τις μικρές πλην όμως σημαντικές στιγμές στην ζωή μας. Σίγουρα ένας άλλος παράγοντας εκτός από την έλλειψη χρόνου είναι και το άγχος που δεν μας αφήνει να χαρούμε. Ας χαλαρώσουμε λιγάκι και ας γευτούμε κάποιες από αυτές τις μικρές στιγμές που ανέφερες κι εσύ σαν να ήταν μοναδικές. Θα έρθει η στιγμή που θα γεράσουμε και δεν θα έχουμε προλάβει να ζήσουμε τίποτα. Δεν είναι άδικο; Ας παραμερίσουμε για λίγο τα προβλήματα μας που έτσι κι αλλιώς δεν τελειώνουν ποτέ και ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε σκεπτόμενοι και λίγο τον εαυτό μας. Η ζωή είναι μικρή και ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα που δεν έχουμε την πολυτέλεια να μας περιμένει.
Το χειρότερο απ' όλα νομίζω είναι να χάνει κανείς τον εαυτό του.Να υποτάσσεται στα θέλω τον άλλων... Τότε δεν έχει τη δύναμη να νιώσει καν,όχι να ευτυχήσει... Αυτογνωσία λοιπόν...πάλη για αυτογνωσία! Αυτό είναι το μυστικό! ;-)
Δημοσίευση σχολίου