Το πηγάδι

Πηγάδι απύθμενο ο νους μου σήμερα...

Χάος κι έρεβος πλημμυρισμένη, ενορχηστρώνω την κοφτή ανάσα μου με στίχους 

μπας και την καλοπιάσω, μα δεν υπακούει...

Χθες βράδυ ονειρεύτηκα
ένα βαθύ πηγάδι
μα ο κουβάς που ρίξαμε
χάθηκε στο σκοτάδι.

Ψηλά επάνω στέκονταν
γεμάτη η σελήνη
μα ο παφλασμός δεν τάραξε
την νεκρική γαλήνη.

Το πρόσωπό σου κράτησα
κι είδα τα δυο σου μάτια
γεμάτα δροσερό νερό
κρυστάλλινα κανάτια.

Σφίξε με αγάπη μου θά 'ναι φρικτό
το στέρεμα της κρήνης
ακόμα παίζουμε κρυφτό
στον κήπο στην καρδιά της μνήμης.

Κρύψε με μες στα χέρια σου
πες μου να μην φοβάμαι
θα σ' αγαπώ παντοτινά
πάντα δικός σου θά 'μαι.

Ανοίγω ένα βιβλίο σύντροφο. Σκορπίζω σε λέξεις άφατες. Περνούν μπροστά μου οι σειρές
χάσκουν  οι σελίδες άδειες. Δεν τις προσέχω....

" Ένα κορίτσι πέφτει σ'ένα πηγάδι. Ένα αγόρι περνά από εκεί, το βλέπει, πηδάει μες στο πηγάδι και σώζει το κορίτσι. Αυτό τον ευχαριστεί και τον ρωτά: Γιατί το έκανες αυτό; Το αγόρι λέει:Γιατί η ζωή μου δε θα'χε καμιά αξία αν σ'έβλεπα να πεθαίνεις. Γιατί δεν υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα σε σένα και μένα. Γιατί κάθε φορά που πεθαίνει ένας από μας, πεθαίνουμε όλοι από λίγο "

Από το βιβλίο " Εκεί που ο Θεός έρχεται μόνο για να κλάψει" της Siba Shakib

Καλή διασκέδαση κι απόψε εαυτέ μου....
-mips-