Ελληνική Γλώσσα, η µητέρα των γλωσσών

      Τα τελευταία χρόνια προσπαθούν γνωστοί επιτήδειοι να  πλασάρουν την  «Ινδοευρωπαϊκή προέλευση» των ευρωπαϊκών γλωσσών,  στηριγµένοι σε θεωρητικές σοφιστείες.  Κάποιοι αξιόλογοι ξένοι  µελετητές γλωσσολόγοι προσπαθούν να το απορρίψουν, µε τις δυσκολίες που έχουν βέβαια, στο να γνωρίζουν την Ελληνική γλώσσα σε όλο το βάθος και την έκτασή της µε απόλυτη ακρίβεια. 

Έχει ακολουθηθεί προς τούτο, σε αντίθεση  µε το αυθαίρετο πιο πάνω κατασκεύασµα, µία επιστηµονική  µέθοδος,  βάσει της οποίας, εντοπίζονται οι κοινές λέξεις που υπάρχουν στις διάφορες γλώσσες, µετράται ο βαθµός επιρροής, η αφετηρία και η κατεύθυνσή τους. Με βάση αυτή τη  µέθοδο εντοπίζεται ένας τεράστιος αριθµός Ελληνικών λέξεων,  που αυτούσιες έχουν περαστεί στα ξένα λεξιλόγια. 

      Κάποιες  µικρές διαφοροποιήσεις,  κυρίως στις καταλήξεις, είναι άνευ ουσίας και λογικά εναρµονισµένες στην γλωσσική ιδιοµορφία κάθε λαού. Αυτές ευκόλως αναγνωρίζονται ως Ελληνικές και αποτελούν περίπου το 25 %  των ξένων λεξικών,  όπως για παράδειγµα. 

Demokratie, Charisma, Polypus, Patriarch, 

Patriotisch, Monogamie, Monogramm, 

Symptom, Geografie, Myokard, 

Gynäkologie, Metall, Medaille, κ.λ.π. 

      Αυτές οι Ελληνικές λέξεις καταλαµβάνουν σε κάθε γλώσσα ένα τόσο ευρύ φάσµα, ώστε να καθίσταται δυνατόν,  κάποιος να απευθυνθεί στη γλώσσα αυτή,  χρησιµοποιώντας  µόνο τις Ελληνικές αφοµοιωµένες λέξεις. 

       Έχουµε ζωντανό παράδειγµα τον Ξεν. Ζολώτα,  ο οποίος σε διεθνή συνέδρια το εφήρµοσε κατ' επανάληψιν  µε απόλυτη επιτυχία και  µάλιστα σε σοβαρότατα θέµατα διεθνούς οικονοµίας.  Για αυτές δεν χρειάζεται πιστoποιητικό Ιθαγένειας. 

     Υπάρχουν κάποιες χιλιετίες στα Ελληνικά κείµενα,  σε προχωρηµένο στάδιο πολιτιστικής εξελίξεως, πριν ακόµη εµφανιστούν στα ξένα. Κάτι πολύ σηµαντικό, το οποίο ενισχύει τα πάρα πάνω είναι ότι, η Ελληνική λέξη, δεν ονοµάζει µόνον, αλλά ορίζει και την έννοια στην οποία αναφέρεται. Στην ξένη γλώσσα είναι απλά υιοθετηµένα προϊόντα, χωρίς να υπάρχει αιτιώδης σχέση  µε το ονοµαζόµενο.  

      Για παράδειγµα,  ∆ηµοκρατία.  Η λέξη δεν αναφέρει απλά αλλά συγκεκριµενοποιεί το πολιτικό σύστηµα στο οποίο < κρατεί ο ∆ήµος>. 

Μία δεύτερη τεράστια οµάδα λέξεων  µε Ελληνική καταγωγή στα λεξιλόγια των άλλων λαών, οι οποίες δύσκολα αναγνωρίζονται λόγω µεγάλης αλλοιώσεως. 

Pause = Από το παύση

Cinema – Kino = Από το κίνηµα, κίνηση. 

Cemetery αγγλ. = Από το κοιµητήριο, (νεκροταφείο). 

Tele- (-phon, -fax, -vision)=  Από το τηλε = µακριά  (Τηλέ/µαχος). 

Zoo = Από το ζώον, ο ζωολογικός κήπος.  

Μία Τρίτη οµάδα, στην οποία οι λέξεις  µπορούν να ανιχνευθούν σαν συνθετικά ξένων λέξεων. 

Land = Από το Ελληνικό Λας (Λάντης) η γη. 

Skotland = Η γη της Σκοτίας. 

Irland = Η γη της ίριδας. 

Kiss, αγγλ. φιλώ= Από το οµηρικό κύσαι = φιλώ

Act – aktiv,  ενεργώ,  δρώ,  ενεργητικός  (ακαίνειν στάσιν,  Αισχύλου ευµενίδες,  να κάνουµε στάσιν), (Ειρήνη ακτέον,  Ξενοφών, πρέπει να κάνουµε ειρήνη). 

Lux = Φως, από την αρχαία ρίζα Λυκ που σηµαίνει φως  (λυκόφως,  λυκαυγές,  Απόλλων ο Λύκειος). 

Pull, αγγλ. ελκύω = από το πόλος που είναι σηµείον έλξης. 

Circle,  αγγλ./ Zirkel,  γερµ.=  Οµηρικό κιρκόω = δένω κυκλικά. 

Mister,  αγγλ/ Meister,  γερµ. =  Μάστορας,  δάσκαλος,  επικεφαλής.  Από το αρχ.  Ελληνικό  µήστωρ,  που σηµαίνει επόπτης, σύµβουλος. 

Legal, αγγλ.η νοµική = Από την Ελληνική λέξη λέγω. 

Art =  Η τέχνη,  από το Ελληνικό ρήµα αρτύω που σηµαίνει, παρασκευάζω / κάνω. 

       Οι οµοιότητες αυτές αναµφίβολα  µας οδηγούν στο συµπέρασµα ότι υπάρχει στενή σχέση των γλωσσών από αρχαιοτάτων εποχών. 

Το ερώτηµα που τίθεται είναι, ποία η πατρότης των λέξεων; 

Από ποία προς ποίαν γλώσσα µετακινήθησαν; 

      Αυτές οι Ελληνικές λέξεις καταλαµβάνουν σε κάθε γλώσσα ένα τόσο ευρύ φάσµα, ώστε να καθίσταται δυνατόν,  κάποιος να απευθυνθεί στη γλώσσα αυτή,  χρησιµοποιώντας µόνο τις Ελληνικές

αφοµοιωµένες λέξεις.     

       Η σύγκριση της, προ Οµηρικής και Οµηρικής εποχής, έως και τον πρώτο, µετά την χριστιανική χρονολόγηση αιώνα, Ελληνικής γραµµατείας  µε εκείνη των άλλων λαών, δεν επιτρέπει περιθώρια αµφιβολιών. Η δεξαµενή η οποίαν ύδρευσε την Γλώσσα και την Γνώση εις τούς λαούς του κόσµου είναι η Ελλάς. Η Ελληνική γλώσσα και ο Ελληνικός πολιτισµός γονιµοποίησαν όλη την Ευρώπη. 

      Αποδεικνύεται αβίαστα λοιπόν,  πως η Ελληνική Γλώσσα, µέσα στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, είναι το πιο σηµαντικό στοιχείο παιδείας, που χωρίς αυτό,  επιστήµη δεν  µπορεί να υπάρξει. 

Η ανώτατη παιδεία ειδικότερα και η επιστήµη σε όλον τον κόσµο γενικότερα µιλάει Ελληνικά. 

        Η ύπαρξη της ινδοευρωπαϊκής δεξαµενής είναι καθαρώς θεωρητικό κατασκεύασµα,  στερούµενο σοβαρότητος,  γιατί απλούστατα δεν έχουν ανευρεθεί ίχνη λαού,  που χρησιµοποιούσε την κοινή µητέρα των γλωσσών. 

       Ως  µη ειδικός γλωσσολόγος ελπίζω στην ανοχή των αναγνωστών σας και ότι ειδικοί θα δράξουν την ευκαιρία να προσθέσουν εξειδικευµένες γνώσεις, το µεν προς πατριωτική ηµών ανάτασιν, το δε προς αποκατάστασιν της αληθείας. 

 Γεώργιος Σουκαράς

Ο κ. Σουκαράς είναι ∆ιπλ. Οικονοµολόγος

Ακολουθούν δύο κείμενα που συντάχθηκαν από τον σπουδαίο Έλληνα οικονομολόγο και πρωθυπουργό της χώρας με την οικουμενική κυβέρνηση του 1989 Ξεφοφώντα Ζολώτα. Παρότι είναι γραμμένα στα αγγλικά το σύνολο των λέξεων που χρησιμοποιούνται είναι ελληνικές, όπως θα αναγνωρίσει ο αναγνώστης. Ανάμεσα στους συνέδρους δεν υπήρξε ούτε ένας που να μην κατανόησε την εισήγηση Ζολώτα!
Ενα αληθινό (όχι chain) κείμενο, που έχει μπει πολλές φορές, σε αμέτρητα sites. Ας το ξαναθυμηθούμε. Από τον Ξενοφώντα Ζολώτα:Το πρώτο κείμενο εκφωνήθηκε ως εισήγηση στο συνέδριο της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης στα 1959.
Ι eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. 
With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.
Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.
I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia".

Β΄ λόγος: 2 Οκτωβρίου 1959
"Kyrie,
It is Zeus' anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonise between the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, energize it through their tactics and practices.Our policies have to be based more on economic and less on political criteria.
Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been antieconomic.
In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, menopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia which is endemic among academic economists.
Numismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic.
Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically. These scopes are more practical now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.
The history of our didymous organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economics. The genesis of the programmed organisations will dynamize these policies. I sympathise, therefore, with the aposties and the hierarchy of our organisations in their zeal to programme orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them.
I apologize for having tyrannized you with my hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers".

Τέλος, παραθέτω και ένα κείμενο της Αναστασίας Γονέου ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ-Μητέρα όλων.  Η Ελληνική Γλώσσα τροφός όλων των γλωσσών από  http://nationalpride.wordpress.com

«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών.
Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού.
Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη».

Παράδειγμα:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ‘θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ’.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα ‘τραπέζια’ (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα ‘δία’. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς – διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ (F= δίγαμμα).
GLAMOUR = λατινικό gramour από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramour -glamour, πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ‘ς’ προφέρεται ως ‘ρ’. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (…είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης – πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το ‘λάFω’. Το δίγαμμα (F) γίνεται ‘αυ’ και ‘λάFω’ σημαίνει ‘θέλω πολύ’.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε’84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το… menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο (‘νέ τρώει, νέ πίνει’), ή (νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ. ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία (‘) προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις.Η λέξη δασύνεται και η δασείαμετατρέπεται σεσίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ ναμετατρέπεται σε τ.
—–
Σημείωση στυξ: Ευχαριστούμε την Αγνή von Meijenfeldt – Φουρναράκη, που μας έστειλε την εργασία, βασισμένη σε Μελέτη της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου. Με τίτλο «Ελληνική Γλώσσα – τροφός όλων των γλωσσών». Φαίνεται πόσο οι Έλληνες που ζούν στο Εξωτερικό, νοιώθουν καλύτερα την έννοια της καταγωγής τους.
Σε αντίθεση από τους εδώ καναλάρχες που πιθικίζουν (Mega, STAR, ΣΚΑΙ, ALPHA,ΑΝΤ1(από το Αδένας), Kontra κλπ)

Όλα αυτά προς γνώσιν...των "Ευρωπαίων"